18 april 2007
Vraag nummer: 4774 (oude nummer: 9189)
Het komt regelmatig voor dat kinderen vragen om in het graf van hun ouders begraven te worden.
Vooral bij grote gezinnen vraag ik dan een getekende verklaring waarbij de anderen zich accoord verklaren.
Mijn vraag. Kunnen 3e en 4e generaties ook nog rechten claimen of dient er ook van hun een accoordverklaring gevraagd te worden.
Deze vraag kreeg ik gesteld vanuit een familie met onderlinge spanningen, waarbij het ging om kinderen uit de 3e generatie waar de ouders overleden zijn. Kunnen zij het recht van oordeel eisen en kunnen zij achteraf nog voor problemen zorgen.
In afwachting van uw antwoord.
Met vriendelijke groeten,
XX, kerkhofbeheerder
Antwoord:
Geachte heer,
Een herkenbaar probleem, maar heel eenvoudig op te lossen. U moet er als begraafplaatshouder altijd op letten dat er een (lees: 1) rechthebbende op een graf is. Die beslist over het graf en het gebruik er van. Dan hoeft men geen andere nabestaanden te zoeken of achterna te lopen. En dan zijn eventuele interne familiestrubbelingen de interne problemen van de familie en niet die van de begraafplaatshouder.
U vraagt bij grote gezinnen een getekende verklaring dat andere kinderen akkoord zijn. Maar dat heeft geen rechtsgrond, want deze mensen hebben geen enkele juridische positie ten opzichte van uw begraafplaats. Juridisch gezien kunt u net zo goed de buren of willekeurige passanten vragen wat zij er van vinden. Dat is ook niet relevant. U hebt als begraafplaatshouder 1 contract met 1 persoon: de rechthebbende. En niet met diens familie. Die heeft dus ook niets te eisen of te claimen.
Als de rechthebbende overleden is, kan iedere andere nabestaande vragen om het grafrecht op zijn of haar naam te zetten. Men hoeft ook niet te vragen of andere familieleden akkoord zijn. Als er meerdere belangstellenden zijn, is het gewoon een kwestie van het het eerst komt, het eerst maalt.
Bij sommige begraafplaatsen staat ook nog wel in het reglement dat de gezamenlijke erfgenamen van de laatste rechthebbende een opvolger moeten aanwijzen. Dat is een zeer onhandige regeling, omdat 1 erfgenaam dan alles kan dwarsbomen. Bij erfgenamen is het niet zo dat de meerderheid beslist, maar dat van iedereen een akkoord nodig is en iedereen een recht van veto heeft. Ik ken situaties dat men jarenlang niet tot een oplossing is kunnen maken, er jarenlang geen monument op een graf kon worden geplaatst en er ook jarenlang geen nieuwe rechthebbende was waar de begraafplaatshouder zijn rekening naar toe kon sturen. Want men kon of wilde geen rechthebbende aanwijzen. Regelingen waarbij alle erfgenamen iets moeten beslissen vind ik daarom erg onverstandig. Ik weet niet of uw begraafplaats een dergelijke regeling heeft, maar zo ja, adviseer ik om die af te schaffen. En zo nee, dan moet u het ook zichzelf niet zo moeilijk maken door van iedereen een akkoord te verlangen. Met 1 rechthebbende is alles geregeld.
En ja, natuurlijk kunnen of 3e en 4e generaties de rechten op een graf vragen. Zo lang zij - althans een van hen als rechthebbende - de kosten betalen, kunnen nog vele opvolgende generaties een graf in stand houden. En als zij het graf telkens kunnen laten schudden, is dat ook prima.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
