Regels begraven doodgeboren kind

28 april 2003

Vraag nummer: 2201  (oude nummer: 2618)

Fri, 30 May 2003 08:28

Geachte heer,

Met wat voor voorschriften ogv de wet hebben we te maken als op onze begraafplaats een doodgeboren kindje wordt begraven?

Antwoord:

Geachte heer of mevrouw,

ls een kind doodgeboren is, is relevant hoe oud de vrucht is. Als de vrucht ouder is dan 24 weken, zijn de regels hetzelfde als bij de dood van een ouder kind of volwassene: er is een verlof tot begraving van de gemeente nodig.

Als het kind jonger is dan 24 weken, is géén verlof tot begraven van de gemeente nodig. Maar je moet wel een 'bewijs' hebben dat dit het geval is (dat is geen wettelijk voorschrift, maar de begraafplaats moet zich indekken niet onwettelijk te handelen). U kunt dan een verklaring vragen van een arts of vroedvrouw, dat de zwangerschap van de moeder korter dan 24 weken geleden is aangevangen.

Of het kind na de geboorte heeft geleefd, 10 minuten of een paar dagen, is ook niet relevant als het korter dan 24 weken voor de geboorte verwekt is. Ook dan is de Wet op de lijkbezorging niet van toepassing. Nu zal iedereen begrijpen dat wanneer een kind van 23,5 week oud toch erg oud wordt, je dan bij het overlijden van een grijsaard niet meer kunt zeggen dat de Wlb niet van toepassing is. Ik meen dat je op het tijdstip van overlijden moet kijken of dán 24 weken voorbij zijn. Enkele voorbeelden: een kind van 23,5 week oud overlijdt binnen 1 dag. Dan zijn geen 24 weken voorbij en is de Wlb niet van toepassing. Maar als dat kind 10 dagen oud wordt, dan zijn wel 24 weken verstreken en zou je de Wlb wel moeten toepassen. Naar de letter van de wet staat het er niet, maar het is wel de strekking. Verder is het dan een theoretische kwestie, omdat de ouders bij een kind dat zo lang geleefd heeft, het toch normaal vinden dat de normale regels van toepassing zijn. Men zal dan ook altijd aangifte doen, eerste van geboorte en later van overlijden en dan is aansluitend het verlof tot begraven of cremeren een automatisme.

mr W.G.H.M. van der Putten

30 mei 2003