Mistranen en troostkoekjes

Stichting Brandstof voor de Ziel, Stadskanaal | 96 pagina's | november 2018

Ze kennen elkaar al jaren in de rol van psychosociaal therapeut. Als compagnons, actief voor Stichting Brandstof voor de Ziel, zijn Marcus & Alie pas een jaar op reis en op 9 december ziet hun tweede boek het levenslicht.

Gedreven door hun eigen levenslessen en hun bijzondere verbondenheid. Geïnspireerd door de uren van onschatbare waarde, waarin zij als vrijwilliger de gasten en hun naasten in Hospice Veen en Wolden - Tineke Breiderhuis mogen bijstaan. Hun ervaringen van gevoelde Mistranen & Troostkoekjes hebben ze vertaald naar een liefdevol boekje met een krachtige hartslag.

" Ik pak zijn hand en strijk daarbij zacht over zijn onderarm. ' Ga je me prikken?', vraagt hij met een lichte verwondering in zijn stem. ' Nee', zeg ik, ' Ik houd je hand vast'. Hij draait zijn hoofd naar Marcus, terwijl ook hun handen elkaar zoeken en vinden.

In deze serene stilte van verbondenheid voelt het alsof we zijn jas aannemen. De blote huid van de ruwe bolster voelt zacht. ' Ken je Jacques Herb?', vraagt hij. ' Hij zong dat een man niet mag huilen'. ' We nodigen je uit', zegt Marcus, ' want tranen zijn onzijdig'.

We ervaren hoe 'er zijn' voelt, hoe de serene stilte van verbondenheid een rijkdom in zich herbergt van onschatbare waarde. ' Meneer' wordt 'Bram', op zielsniveau tellen slechts de lichtjaren. Er zijn.... geen punten en geen komma's

De gevoelde hartstroom laat zich diezelfde dag vangen in een paar zinnen. Tijdens onze volgende dienst zullen we het gedichtje met hem delen.

Er komt geen volgende keer. Bram sterft in het bijzijn van allen die hem lief zijn. We maken van dichtbij mee hoe troost wordt gevonden in een dal van tranen, hoe verlichte momenten een prachtige ziel zacht laten neuriën. We slaan het onuitwisbare beeld op in dankbaarheid.

Isbn:9789082799811