Mieke van Leeuwen
Mieke van Leeuwen, directeur van het bedrijf Dimensie, legt zich vanaf 2000 vooral toe op afscheidsbegeleiding. Daarnaast werkte Mieke als redacteur en columniste bij vakblad Het Uitvaartwezen, en was zij een van de initiatiefneemsters bij de oprichting van Het Draagstersgilde. Behalve afscheidsbegeleiding en het organiseren van lezingen houdt Mieke zich als (bedrijfs)sociologe regelmatig bezig met organisatieadvieswerk.
De spirituele uitvaart
Het lijkt een onomkeerbaar proces, de ontkerkelijking in Nederland: beschouwde in 1991 51% van de Nederlanders zich als buitenkerkelijk, in 1999 was dat 63 %*. Dit betekent echter niet, dat de Nederlandse bevolking minder religieus wordt. Velen, die zich niet meer in de kerk thuisvoelen geloven nog wel degelijk in het bestaan van een god, dan wel in de aanwezigheid van een goddelijke kracht. In 1998 gaf 60% van de bevolking aan te geloven in een leven na de dood*, terwijl ook het geloof in reïncarnatie steeds vaker voorkomt.
Communicatie is energie-uitwisseling
Misschien herkent u het volgende: u heeft een gesprek met iemand, die op dat moment niet zo lekker in zijn of haar vel zit. In dit gesprek uit uw gesprekspartner zich op een nogal negatieve wijze over allerlei zaken. Na afloop voelt u zich ontzettend moe, of heeft u last van een knallende hoofdpijn. Grote kans dat er bij u sprake is van energetische vervuiling……
Reïncarnatie
Je hoort en leest er steeds vaker over: het geloof in reïncarnatie ofwel wedergeboorte. Letterlijk betekent ‘reïncarnatie’: opnieuw in het vlees (lichaam) komen. Deze column biedt onvoldoende ruimte om de verschillende visies ten aanzien van reïncarnatie nader uit te diepen, vandaar dat ik mij zal beperken tot een (vereenvoudigde) weergave van mijn persoonlijke opvatting.
Signalen uit de natuur
Misschien zag u onlangs ook het tv-programma Rik Felderhof ontmoet waarin hij een oude vriendin van prins Bernhard interviewde. De van oorsprong Italiaanse schrijfster Kuki Gallmann, woonachtig in Kenia, vertelde hoe zij op het moment van het overlijden van de prins een signaal vanuit de natuur kreeg. Een casus die model staat voor ervaringen van een groot aantal nabestaanden.¹
Signalen uit de natuur (2)
In Het Uitvaartwezen van september deed ik een oproepje aan de lezer om frappante signalen uit de natuur rond sterfgevallen aan mij te melden, zodat ik in een volgende column aandacht aan deze reacties zou kunnen besteden. Ook op de websites www.uitvaart.nl en www.uitvaartbranche.nl werden oproepjes geplaatst.
Bezieling in het werk
In oktober vorig jaar organiseerde ZIN, het klooster voor zingeving en werk, ter gelegenheid van het eerste lustrum een congres met als titel Werken met passie én compassie, de winst van medemenselijkheid op het werk. Er nam een groot aantal mensen deel aan het congres. Hieruit zou je voorzichtig kunnen concluderen dat er (weer) een groeiende belangstelling is voor de menselijke kant van werk.
Een ‘vrijwillige’ dood; dagboekfragmenten van een afscheidsbegeleider
Het is dinsdag 12 oktober¹. Teruggekomen van een bespreking luister ik op kantoor de berichten op het antwoordapparaat af. Eén ervan schokt me enorm. Het is een berichtje van John¹, die mij vertelt dat er morgen euthanasie op zijn vrouw Ariane (52)¹ zal worden toegepast. Hij vraagt mij daarom zo spoedig mogelijk contact met hem op te nemen.
Kruisbestuiving
Het leuke van mijn werkzaamheden als redacteur bij Het Uitvaartwezen in combinatie met mijn werk als funerair spreker is dat ik allerlei mensen ontmoet met wie ik van gedachten mag wisselen over thema’s als dood, uitvaart en spiritualiteit. Daarbij is er sprake van een ‘kruisbestuiving’ tussen mijn twee functies. De kennis, ervaring en contacten die ik opdoe als afscheidsbegeleider kan ik heel goed gebruiken in mijn werk als journalist en andersom.
Romeo en Julia
of hoe een modern sprookje kan eindigen
Als afscheidsbegeleider maak je allerlei situaties mee. Ook situaties die behalve verdrietig tegelijkertijd heel mooi zijn. Begin van dit jaar maakte ik zo’n bijzonder voorval mee. Een verslag van een modern sprookje.
BDE’s nader onderzocht
Er liever niet over praten, uit angst om voor ‘gek’ versleten te worden. Erna een persoonlijkheidsverandering hebben doorgemaakt, en daardoor niet altijd meer begrepen worden door de naaste omgeving. In sommige gevallen zelfs een echtscheiding doormaken. Dit is het lot van veel mensen die een bijna-doodervaring (BDE) meemaakten.
Memento Mori
In ‘Dimensies’ zal ik deze keer nader ingaan op de diverse functies van gedenken. Dat we daarbij ook onze eigen dood gedenken, is een niet onbelangrijk gevolg.
Kleren maken de vrouw…
Het is bij iedere melding van overlijden weer even nadenken: welke kleding zal ik dragen wanneer ik de nabestaanden voor het eerste gesprek ga bezoeken? Zelf loop ik het liefst de hele dag in jeans, maar uiteraard wordt het niet door iedereen gewaardeerd wanneer ik hiermee de nabestaanden bezoek. Immers, kleren maken de vrouw…
Werken met de dood?
Het wordt me heel vaak gevraagd. Op verjaardagen. Maar ook tijdens het nazorggesprek. Of het nou niet ontzettend zwaar is om altijd met dood en verdriet geconfronteerd te worden. Op zich een heel begrijpelijke en terechte vraag. Natuurlijk is het zo dat ik als afscheidsbegeleider bij iedere melding met de dood en met verdriet te maken krijg. En inderdaad zijn er regelmatig heftige situaties, waarbij ik met pijn in mijn buik naar het opgegeven adres ga…
Bedrijfsblind?
Meteen moest ik hieraan denken, toen ik vlak voor de feestdagen een Kerstkaart van een grafkistenleverancier ontving. Op de voorzijde prijkte een vrolijke Kerstman. Hij had een sjerp in zijn handen met een aantal grafkisten erop afgebeeld. Uiteraard met de beste bedoelingen van de afzender, maar deze kaart ging mij toch iets te ver…
