Eerste jaargang – Nummer 4 – Winter 1994/95
Gemummificeerd, gebalsemd of ingevroren.. de onverwoestbaren
Enkele fascinerende hoofdstukken uit de geschiedenis van het conserveren van stoffelijke overschotten. Over de mummies van Palermo, de ‘auto-icons’ van de excentrieke Jeremy Bentham en de gebalsemden en ingevrorenen in het Amerika van vandaag. Door Anja Krabben
‘Het liefste word ik gewoon dood wakker’
Interview met Jos Brink, televisiepresentator, musicalster én stervensbegeleider. Door Eva den Buurman
Morgue chocolates
Kan het morbider? Afdrukken maken van lichaamsdelen van overledenen in het mortuarium, deze afgieten in chocolade en ter consumptie aanbieden of als kunst tentoonstellen. Kunstenaar Stephen Shanabrook doet het en heeft daar een verhaal bij. Door Anja Krabben
De mobiele urn en andere topmodellen
De urn hoeft al lang niet meer de klassieke vaasvorm te hebben. Het tegenwoordige aanbod is groot en gevarieerd: de mobiele urn voor in het dashboard, de puzzel-urn, of de hutspoturn. Of géén urn. De as verstrooien in een wijngaard en de wijn later opdrinken in nagedachtenis van de overledene of de as van de geliefde overledene laten implanteren in het lichaam van de nabestaande.
Pas ná het diploma zien de cursisten een lijk
De enige cursus in Nederland die tot uitvaartondernemer opleidt is uitsluitend schriftelijk. Wordt het niet eens tijd dat dit veranderd wordt? Rob Bruntink sprak met opleiders en cursisten.
Overheid mist Ien Dales bij schoonmaak in uitvaartwereld
In december 1992 bood de inmiddels overleden minister Ien Dales de eerste Kamer de resultaten aan van een onderzoek waaruit bleek dat er gerust gesproken kan worden van ‘mistige toestanden’ in de Nederlandse uitvaartwereld. Zij formuleerde enkele beleidsvoornemens waarvan de meeste anno 1997 nog niet in daden zijn omgezet. Louis Jongeleen over een nog steeds actueel onderzoek.
De grafkelder van de Friese Nassaus in Leeuwarden
Op verschillende plaatsen in Nederland zijn praalgraven voor leden van het huis van Oranje-Nassau opgericht. Onder andere in Leeuwarden, waar niet de tand des tijds de bovengrondse grafmonumenten tot stof hebben doen wederkeren, maar een opgehitste ‘revolutionaire’ menigte, die gedreven werd door gedachten aan vrijheid, gelijkheid en broederschap. Door Cees van Raak
Weest welkom bij mijn zelfmoord
Karin Spaink schrijft in dit essay over haar afkeer voor euthanasie en haar recht om zelfmoord te plegen.
Absint, de groene fee
Absint, een sterk alcoholisch drankje, werd in de vorige eeuw in overvloedige mate geconsumeerd in Frankrijk. Peter Bayens over de geschiedenis van Frankrijks erfzonde.
Rubrieken
· Actuele zaken in de rubriek Kort
· Boekrecensies
· In Bob Polaks Kroniek van vaderlandse literatoren onder andere de dood van Dolf Verspoor.
· In de Consumentenrubriek een onderzoek naar prijzen, regels en mooie plekjes op begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam.
· ‘De balsem is je alles,’ vertelt Aswin Augustuszoon, Kamerbaas van de Surinaamse lijkbewassingsvereniging Bethania in de serie Religie.
Tevens
Een Franse postbode die in zijn achtertuin een paleis bouwde en op de lokale begraafplaats een uitzonderlijk grafmonument.
Bestellen van Doodgewoon
Ga naar inhoudsopgave van nummer 5
|
|
|
