7 januari 2010
Vraag nummer: 7199 (oude nummer: 14734)
Een uitvaartondernemer heeft in opdracht getekend voor een uitvaart. Nu blijkt degene die hij op het formulier genoemd heeft, daar nooit opdracht toe te hebben gegeven en die persoon weigert er nu ook iets mee te maken te hebben. Heeft de ondernemer valsheid in geschrifte gepleegd? En hoe lossen we de asbestemming op?
Antwoord:
Geachte mevrouw,
Of valsheid in geschrift is gepleegd kan ik niet beoordelen.
Lid 1 van artikel 225 van het Wetboek van Strafrecht stelt:
> Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt als schuldig aan valsheid in geschrift gestraft, met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.<
Het gaat er dus om dat iemand opzettelijk stukken onjuist opstelt of vervalst, wil er sprake zijn van een strafbaar feit. Niet als iets per ongeluk of door een misverstand is gebeurd.
Of hier sprake is van een bepaalde opzet of niet, hangt helemaal van de situatie af.
Het zal duidelijk zijn dat het sterk de voorkeur verdient om een opdrachtgever zelf te laten tekenen. Maar soms is dat niet mogelijk. Misschien is er een voorbespreking geweest waar de opdrachtgever bij was, maar is nog niets getekend omdat er door de uitvaartondernemer nog enkele zaken uitgezocht moesten worden en is daar later telefonisch overleg over geweest. En heeft de ondernemer aan de hand van een telefonische bevestiging het formulier ingevuld. Of heeft hij niet de moeite genomen om nog eens naar de opdrachtgever heen er weer te rijden om een handtekening te halen. Misschien woont de opdrachtgever wel ver weg en zei die zelf: teken maar namens mij. Of is er later onmin tussen nabestaanden ontstaan en heeft de opdrachtgever zich terug getrokken.
Dan was dat tekenen door de ondernemer namens de opdrachtgever volstrekt legaal.
Ik kan mij eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat een uitvaartondernemer willens en wetens iets opschrijft en tekent namens een persoon waarvan hij weet dat die het niet wenst. Want dat kan per definitie alleen maar problemen opleveren. Zoals in de eerste plaats een onbetaalde rekening.
Dus ik vermoed dat sprake is van een misverstand of latere onmin met of tussen nabestaanden.
Je kunt dat pas beoordelen als je met alle personen die bij het regelen van de uitvaart betrokken waren, uitgebreid gesproken hebt.
Maar voor u als beheerder van een crematorium is dat allemaal ook helemaal niet relevant.
U zit nu met de situatie dat er gecremeerd is, formeel in opdracht van persoon X en dat X nu zegt er niets mee te maken te hebben en blijkbaar ook de bestemming van de as niet wil aangeven.
Ik zou dan als beheerder van een crematorium een briefje aan X schrijven, waarin ik zou constateren dat X zich niet als opdrachtgever beschouwt (waarbij ik nog een slag om de arm zou houden voor wat betreft de rekening) en dat hij niet de bestemming van de as wenst aan te geven. Dan zou ik vervolgens schrijven dat ik de as ter beschikking stel aan een andere nabestaande en dat ik er van uit ga dat hij hiermee instemt als ik niet binnen 14 dagen van hem verneem.
Er zal zich dan wel een andere nabestaande melden die de zorg voor de asbus of zich wil nemen, of die de bestemming wil bepalen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
