20 december 2003
Vraag nummer: 2757 (oude nummer: 3622)
Geachte heer van der Putten,
Als Adj.beheerder van een crematorium denk ik het antwoord te weten, alleen wil ik het graag even verifieren:
1.Op een crematieaanvraag formulier oftewel opdrachtformulier tot crematie. Staat het volgende.
Een man is overleden, de ondernemer vult bij de opdrachtgever het volgende in, de naw gegevens van de echtgenote, en de zoon ondertekend. Wie is nu juridisch gezien opdrachtgever?, of moet een ondernemer ten alle tijden zorgen dat dit met elkaar in overeenstemming is.
2.Op een opdrachtformulier tot crematie noteert de ondernemer dat de asbus via hem retour gaat. De opdrachtgever tekent hier ook voor. Nu wordt de urn door de desbetreffende ondernemer opgehaald, en tekent een z.g. "in ontvangstneming van de as". Na een bepaalde tijd kan de ondernemer de opdrachtgever niet meer traceren is verhuisd of overleden of wat dan ook. Wat is nu de verantwoording van de ondernemer met betrekking tot de asbus?.
Antwoord:
Geachte heer,
Het is knap als u het antwoord weet; ik niet, namelijk. Althans voor de eerste vraag.
1. Als op het aanvraagformulier voor een crematie de naam van de echtgenote als opdrachtgever is ingevuld, maar zij heeft niet ondertekend (maar een ander, zoals een zoon), wie is dan opdrachtgever?
Dat is niet te zeggen, want het hangt er helemaal van af hoe dit feitelijk in zijn werk is gegaan. Als moeder er tijdens de bespreking met de uitvaartleider gewoon bij zat, maar haar bril niet bij de hand had en tegen de zoon zei: "Teken jij maar, want ik zie de stippellijn niet", dan heeft de zoon als zaakwaarnemer van moeder gehandeld en is de moeder gebonden en opdrachtgever. Maar als moeder niet aanwezig was en de zoon haar naam noemt en (namens haar?) tekent, dan is moeder niet gebonden.
Als crematoriumhouder weet u niet en kunt u ook niet weten hoe e.e.a. feitelijk bij de bespreking in zijn werk is gegaan. U moet er daarom in principe van uitgaan dat de naam van de opdrachtgever en de handtekening corresponderen. Maar.... als de opdrachtgever bijvoorbeeld de rekening niet betaalt en zegt "Dat is mijn handtekening niet" (en dat ook kan aantonen) dan is er geen binding.
De uitvaartondernemer moet er voor zorgen dat de naam en handtekening met elkaar corresponderen en daarom zou ik - als ik crematorium was - de uitvaartondernemer aansprakelijk maken voor het geval en de gevolgen als dat niet zo is. Dat is een kwestie van een goed formulier en goede algemene voorwaarden. Zoals ik zo vaak in antwoord op vragen zeg.
2. Als de uitvaartondernemer de bus in ontvangst heeft genomen in de situatie die u schetst (in opdracht van opdrachtgever), maar hij kan de opdrachtgever niet meer traceren, dan moet de uitvaartondernemer de asbus 20 jaar bewaren. Tenzij hij zelf met de opdrachtgever een schriftelijke overeenkomst heeft dat hij de inhoud van de asbus mag verstrooien als de bus niet binnen een bepaalde tijd is opgehaald.
Stel dat de asbus een paar maanden na de crematie door de uitvaartondernemer wordt opgehaald en de opdrachtgever niet van zich laat horen (overleden, ernstig ziek geworden, ligt in echtscheiding, andere sores) en de uitvaartondernemer zou de as op een bepaald moment zelf maar verstrooien, dan zou hij flinke problemen kunnen krijgen als de opdrachtgever of diens rechtsopvolger opduikt. Het voortijdig verstrooien is strafbaar, de opdrachtgever kan een vergoeding claimen (bijvoorbeeld de kosten van (bijna) 20 jaar huur van een urnengraf + monument), er kan negatieve publiciteit uit voort komen etc.
Maar als houder van het crematorium hebt u daar allemaal niets meer mee te maken: als de asbus rechtmatig is afgegeven, hebt u niets met het vervolg van doen.
mr W.G.H.M. van der Putten
Spelregels
