Nieuwe column Carolien Harrems: “Je mag wel even aan mijn man zitten, hoor.”

23 december 2004

Een niet alledaagse uitnodiging. Dat kwam zo. Gerda belde mij op en vroeg me de begrafenis van haar jonge echtgenoot te organiseren. Nog geen twee weken waren Gerda en Hans getrouwd toen Hans overleed. Het overlijden was weliswaar verwacht, maar niet zo snel. De wittebroodsweken waren nog niet voorbij en Hans genoot van het getrouwd zijn. Hij vond het belangrijk om als gehuwd man te sterven. Gerda wilde graag met Hans trouwen maar vond het na een huwelijk en met drie volwassen kinderen iets minder belangrijk. Klik hier om de column te lezen.