Mag een molen malen bij een begraafplaats?
28 augustus 2002
Vraag nummer: 957 (oude nummer: 1287)
Fri Dec 15 04:34:05 2000
Geachte heer Van der Putten,
In mijn woonplaats wil een stichting een molen herbouwen en exploiteren op een (niet historische) locatie op minder dan 50 meter afstand van een begraafplaats.
In antwoord op eerdere vragen heeft u aangegeven dat die afstand niet bezwaarlijk is voor woningen en kantoren, maar hoe zit het met een molen? Mag een molen meel malen (voedsel bewerken) nabij een begraafplaats?
Welke regels gelden er in het algemeen voor de vestiging van voedselverwerkende bedrijven bij een begraafplaats en hoort een molen daar ook bij?
Bij voorbaat dank voor uw moeite.
F. Beekhuis
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw Beekhuis,
Een molen of bakkerij of slagerij of ander bedrijf dat voedsel verwerkt op een afstand van minder dan 50 meter van een begraafplaats is geen enkel probleem. Er zijn geen voorschriften om enige afstand aan te houden.
Uit uw vraag blijkt dat u een begraafplaats ziet als een bron van ziektekiemen en dergelijke. De vrees daarvoor is volstrekt ongegrond. De meeste mensen gaan dood aan ouderdom, soms ook aan een ziekte, maar geen besmettelijke ziekte. Stel dat iemand wel dood gaat aan een besmettelijke ziekte, en hij of zij wordt begraven, dan zit de bron van potentiële besmetting zo diep onder de grond, dat deze niet kan ontsnappen. Er wordt niet voor niets op een bepaalde diepte begraven. Ook om te voorkomen dat dieren bij een lichaam kunnen komen. Sommige mensen laten zich cremeren "om niet door de wormen opgegeten te worden". Dat is dus volstrekte onzin. Op de diepte waar men begraaft tussen de 1 en 2 meter onder de grond, ruwweg gezegd) komen geen wormen etc. Nog afgezien van het feit dat wormen ons niet zouden lusten. Dieren op een begraafplaats kunnen dus ook geen aandoeningen overbrengen.
Overigens is er separate regelgeving voor (ernstig) besmettelijke ziekten en epidemieën.
Die regelgeving voorziet er ook in dat als er een nieuwe of oude ernstige ziekte zou opduiken (ik stel mij daarbij iets voor in de orde van grootte van de pest of cholera) en wanneer het begraven van aan die ziekte overleden personen gevaar voor de volksgezondheid zou kunnen opleveren, dat dan bijzondere maatregelen kunnen worden getroffen. Het zou denkbaar zijn dat dan verboden wordt te begraven, maar crematie verplicht is.
Er zijn ook wel eens onderzoeken gedaan naar grondwater en van begraafplaats afkomstig regenwater. Schoon. Geen milieubelasting en ook geen ziektekiemen.
Bedenkt u ook maar eens dat al sinds mensenheugenis kerkhoven soms midden in kleine dorpjes liggen. Tegen de kerk en aan de overkant van de straat beginnen de huizen. Geen enkel probleem. Daar eet men ook en bereidt men het eten ook. En werd en wordt men oud.
Een andere invalshoek. Bij een bakkerij of slagerij kan ook wel eens een dode vogel in de dakgoot liggen, een dode egel tussen de struiken liggen, een dode rat in de sloot, enz. enz.
Wordt dan het hele dorp ziek?
Natuurlijk moet men in een molen, bakkerij etc. hygiënisch werken. Muizen en ander ongedierte bestrijden e.d. Maar dat is iets anders.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
15 december 2000
TIP
Bezoek ook eens www.uitvaart.tv
