DOODGEWOON informeert en amuseert over zaken rond de dood - sinds 1994
Verschenen: 30-08-2002
HOE IS HET ... MET DE EERSTE UITVAARTZANGER VAN NEDERLAND?

Er is de laatste jaren veel ‘uitgebroed’ op funerair gebied. Doodgewoon schreef erover. Wat is er terechtgekomen van enkele van de plannen? Waren nieuwe initiatieven levensvatbaar?

Hij timmerde behoorlijk aan de weg, drie jaar geleden, Maurice van der Toorn, een zanger van populaire liederen op bruiloften en ander partijen die besloot uitvaartzanger te worden. “Bij de begrafenis van Lady Di zag ik Elton John zingen. Dus toen werd ik de eerste uitvaartzanger van Nederland.”

Hij belde stad en land af, vooral journalisten en televisieredacties, om zijn initiatief bij een zo grote mogelijk groep onder de aandacht te brengen. Dat wierp zijn vruchten af. Van der Toorn werd zingend naast een kist onder andere bij Paul de Leeuw gesignaleerd. Er is behoefte aan, meende de uitvaartzanger en vertelde al zo’n dertigtal optredens verzorgd te hebben, in de aula of aan de groeve.

Nu heeft Van der Toorn zijn aanbod uitgebreid, blijkt uit een interview met het Haags Straatnieuws van deze zomer. In het interview, onder de kop ‘De dood is één orgasme’, vertelt Van der Toorn dat hij is teruggekeerd naar zijn vroege werk als stripper. “Ik heb het een tijdje niet gedaan omdat ik een vriendin kreeg en die vond het maar niks. [...] Na mijn scheiding was er niets wat me tegenhield.” Van der Toorn wil het echter ‘opvallend doen’, en liet zich inspireren door zijn uitvaartwerkzaamheden. Dus stript hij in een doodskist. “Ik heb extremen nodig om me uit de dip te houden.”

En hoe is het nu met zijn werk als uitvaartzanger? Van der Toorn: “Als je de naam hebt stripper te zijn, dan is het moeilijk ertussen te komen in de uitvaartwereld. Toch heb ik uitvaartondernemers gevonden die er voor open staan. Via hen kun je mij op je begrafenis bestellen. Ik wil uitvaartvernieuwend bezig zijn en de dood uit de taboesfeer halen. Laat iedereen maar begraven worden zoals hij of zij zelf wil. Ik ben er trots op dat ik dit doen mag. Ik wil mensen helemaal niet shockeren. Je merkt trouwens dat anderen volgen. Een paar jaar geleden zei Gerard Joling nog tegen me: Ik zou nooit op een begrafenis kunnen zingen, zoals jij. Nu verdient hij veel geld met dat liedje dat hij zong bij de begrafenis van Pim Fortuyn.”

Wie interesse heeft:
De site van Maurice van der Toorn.


Reactie van Marianne Koopman

Ik wil graag reageren op het item over Maurice van denToorn. Hoezo eerste uitvaartzanger? Nog nooit gehoord van de jarenlange traditie om live te laten zingen bij crematies, uitvaarten en afscheidsdiensten? Ik doe het al jaren, als onderdeel van mijn muziekpraktijk als zangeres, net zoals zovele van mijn collegae. Er zijn heel wat interparochiële koren, die zich hier ook mee bezig houden. Verder is er in Amsterdam een impresariaat, dat zich speciaal richt op live muziek bij dergelijke diensten en plechtigheden. \" Timbre\" heet het, en er is ook een arsenaal aan goede zangers bij aangesloten. Die treden niet op met een lullig cassettebandje waar de begeleiding op staat, maar met live piano, orgel, big band of andere instrumenten. Populair of klassiek, het maakt niet uit. Zelf zing ik zowel opera als oratorium, maar ook musical en pop. Door een groot breedschalig repertoire komen mensen graag bij me aankloppen. Wat nog niet gekend wordt, wordt snel ingestudeerd. Als Maurice !
zijn huiswerk had gemaakt, had hij overigens op voorhand kunnen weten, dat er niet al te veel geld mee te verdienen is. Zet maar een CD op, da\'s toch goedkoper? Er is slechts een selecte groep rouwenden, zeg maar rustig een culturele elite, die weten dat live uitgevoerde muziek meer met je doet dan een CD, en die daar ook geld voor over hebben. En nog iets: doen journalisten niets meer aan research voor een onderwerp tegenwoordig? Als iemand zich \"de eerste uitvaartzanger\" noemt, dat ga je toch uitzoeken of dat wel klopt?


Groet, Marianne K.
Terug naar archief...