Verschenen: 15-10-2008
HET EINDE BIJ MONUTA
Monuta heeft een nieuwe reclamecampagne gelanceerd. Volgens eigen zeggen omdat uit onderzoek bleek dat de Apeldoornse uitvaartverzorger en -verzekeraar een weinig swingend imago had. Het roer moest om. Monuta slaat een nieuwe weg in en adverteert opvallend met een nieuwe slogan: ‘het einde’.
Achter deze slogan (in reclametaal spreekt men van een pay off) zit volgens Monuta een wereld aan keuzes verborgen – in woorden en beelden – waarmee de organisatie zich de komende jaren goed op de kaart kan zetten. Als uitvaartinspirator, want dat is de nieuwe identiteit die Monuta nastreeft. De uitvaartinspirator die van elke uitvaart een mooie herinnering maakt en deze financieel regelt.
De filmpjes die daar bij horen en die Monuta de komende tijd als commercial uitzendt tonen diverse Nederlanders die vertellen hoe ze hun einde (uitvaart) zien. De een wil een traditionele Urkse uitvaart, de ander wil gecremeerd worden, vervolgens dat haar as gedeeltelijke de kosmos in wordt geschoten en champagne en feest na de uitvaart. Dat alles om maar aan te geven hoe divers de uitvaartwensen kunnen zijn en dat Monuta die allemaal kan vervullen. Monuta hoopt zich zo te positioneren als een bekend merk in uitvaartland dat bij mensen direct een lampje doet branden, ‘o ja, dat is de uitvaartverzekering waar alles mogelijk is’, de uitvaartinspirator.
Heel mooi bedacht en uitgevoerd. Er is echter één ding dat mij wat tegenstaat. Het dwingende van de ‘ik-figuur’ in de filmpjes. ‘Ik wil dat…’ ‘Mijn kist moet…’ ‘Het zal een feest zijn.’ Ik heb toch altijd het idee dat de uitvaart meer voor de nabestaanden is dan voor de dode. Natuurlijk moet je ongeveer weten wat de overledene wilde, je moet iemand niet cremeren als hij graag begraven wilde worden in een al bestaand familiegraf, maar verder zijn het de nabestaanden die afscheid nemen van een geliefd voor hen uiterst belangrijk persoon. En uiteraard gebeurt dat in de geest van de overledene, maar moet de overledene nu echt van over het graf regeren en eisen dat de kist wit is, gedragen wordt door 6 mannen met hoge hoeden en dat iedereen champagne moet drinken? Makkelijk praten als je er zelf niet meer bij bent. En waar komt toch dat vreselijke idee vandaan dat we feest moeten vieren tijdens of na een uitvaart? (Anja Krabben)
De filmpjes van Monuta zijn hier te zien.
|
|
