Verschenen: 20-01-2002
MOET JE WEL EENS HUILEN?
 Is-ie zelf dood, zijn we nog niet van hem af: Dirk-Jan Bijker, een van de 'sterinterviewers' van de EO, die stervenden en kwetsbaren op televisie zijn 'indringende vragen' stelde en die in oktober verleden jaar aan een hartaanval bezweek. Sterven op televisie, Bijker heeft het tot een onvergetelijke EO-soap gemaakt.
Begin 2001 zond de EO 'Niets meer te verliezen' uit, een serie programma's waarin wekelijks een terminale (meestal kanker)patiënt door de camera gevolgd werd. Tegen het einde van de circa een half uur durende uitzending zag de patiënt er bijzonder slecht uit, waarna het slotakkoord volgde: de uitvaart waaronder een tranentrekkend muziekje was gezet en een telefoonnummer waar 'de kijker die nog door wil praten' terecht kon.
Bijker stond uiteraard alleen aan het sterfbed van christelijke stervenden, dus het getuigen was niet van de lucht. Niets geen twijfel aan God en een liefdevolle ontvangst na de dood. EO-stervenden sterven weliswaar ook met tegenzin (blijven liever ook wat langer leven), maar vertrouwen op God, dus kennen geen angst.
Toch was dat constante getuigen nog niet half zo irritant als de lijfelijke aanwezigheid van Bijker zelf, die veel in beeld was. Met dat lange lichaam, begrijpend knikken als de stervende zijn antwoord gaf. Veel 'liefdevolle' en meevoelende blikken werpen op stervende en familieleden.
Eigenlijk zou in de laatste maanden van 2001 het vervolg op 'Niets te verliezen' worden uitgezonden. Bijker die met de nabestaanden naar de beelden van de eerste aflevering kijkt en met hen 'de rouw doorneemt'. Maar Bijkers eigen dood kwam ertussen, op 10 oktober van het afgelopen jaar. Dus dat ging niet door.
Maar nu blijken de eerste afleveringen van 'Niets te verliezen 2' toch op het scherm te verschijnen. In de reeks 'Bijker ontmoet(te)', die al enkele weken elke zaterdagavond door de EO wordt uitgezonden zijn inmiddels twee 'rouwende families' langsgekomen. Afgelopen zaterdag was dat de familie T., de nabestaanden van Peter T., de stervende die in de allereerste aflevering van 'Niets te verliezen' gevolgd werd. Daar zat Bijker weer op de bank van het gezin en stelde als vanouds zijn haast pornografisch aandoende vragen: 'Moet je wel eens huilen?' 'En hoe huil je dan? Hard of zacht? En ben je dan alleen?' Alsof 'de vieze man' naar hun masturbatiegewoonten vroeg.
Bijker had zelf ook graag op televisie gestorven, zo liet hij het tijdschrift Doodgewoon verleden jaar zomer in een interview weten. Hij vertelde dat zijn laatste hartoperatie (van drie jaar geleden) was gefilmd en dat een collega vooraf een interview met hem had gemaakt. Voor het geval dat. Mocht hij de operatie niet overleven dan zou het uitgezonden moeten worden. Toen kwam hij er echter weer bovenop. Maar de zaterdag na zijn dood mochten we het dan alsnog meemaken: De film van Bijker voor zijn hartoperatie, Bijker tijdens zijn hartoperatie en Bijker na zijn hartoperatie. Een groter vertoon van narcisme in het ziekenhuisbed werd nimmer vertoond. Een klassieker. Misschien wil de EO hem nog eens uitzenden?
(Anja Krabben)
Wie geen genoeg van hem krijgt:
Voorlopig elke zaterdagavond om ca. 22.30 uur bij de EO op Ned. 1: Bijker ontmoet(te)
|
|
