Verschenen: 16-08-2008
WEBLOG VAN MARJANNE STAAL 20
 Verspreking
Meneer De Vries heeft twee jaar intensief voor zijn dementerende vrouw gezorgd als zij komt te overlijden. Hij is verdrietig en emotioneel en ondanks dat hij 83 jaar is, verzorgt hij zijn vrouw liefdevol voor de laatste keer zelf, met wat hand en spandiensten van mijn kant.
Ook de dagen naar de uitvaart toe en op de uitvaart zelf doet hij zoveel mogelijk zelf. Hij begeleidt haar het crematorium binnen, heet iedereen welkom en vertelt haar levensverhaal, en begeleidt haar op het laatste stukje naar de crematieruimte om er bij te zijn als haar lichaam wordt ingevoerd.
Omdat zij geen kinderen hebben vraagt meneer De Vries mij of ik met hem mee wil om na dertig dagen haar as op te halen. Hij heeft met zijn vrouw afgesproken dat ze in hun eigen tuin in een border verstrooid zal worden. Op een morgen ga ik samen met hem naar het crematorium om de as op te halen.
We worden ontvangen met een kopje koffie en er wordt even over de crematieplechtigheid nagepraat met Hans, een crematoriummedewerker. Ik zie dat meneer De Vries moeite moet doen om zijn emoties te beheersen.
Op een gegeven moment staat Hans op en zegt: “Zo meneer De Vries, zal ik dan nu uw vrouw maar gaan halen?” Ik zie meneer De Vries schrikken en als Hans de kamer uit is kijkt hij me verward en met tranen in zijn ogen aan. Ik begrijp zijn verwarring omdat er gesproken wordt over ‘zijn vrouw’ in plaats van ‘de as van zijn vrouw’. Ik troost hem en leg uit dat dit niet zo’n fijne verspreking is, maar dat Hans straks echt terug zal komen met alleen de as van mevrouw De Vries. Meneer De Vries neemt verward de verstrooikoker in ontvangst en we vertrekken naar zijn huis.
Thuis gekomen heeft meneer De Vries de as van zijn vrouw verstrooid in een border in de tuin, vlakbij de plek waar zij altijd samen zaten te genieten van het mooie weer en de tuin. Zo was ze toch nog een beetje dicht bij hem als hij weer in de tuin zou gaan zitten.
Ik heb de medewerker van het crematorium later nog aangesproken op deze verspreking. Hij had het zelf helemaal niet in de gaten gehad, maar hij kon heel goed begrijpen en vond het naar dat meneer De Vries er zo door van streek was geraakt.
----------------------------------
Marjanne Staal werkt als zelfstandig uitvaartverzorgster in Zwolle. Ze vindt het mooi de ‘gewone’ en bijzondere voorvallen uit haar werk via dit weblog met anderen te kunnen delen. Ze hoopt op deze manier een bijdrage te kunnen leveren aan meer openheid omtrent alles rondom de dood en de uitvaart. Meer over haar manier van werken is te vinden op www.marjannestaal.nl.
Eerdere bijdragen van Marjanne:
Pieter
Moeder Aaltje
Kil
Nachtmerrie
Maartje
Wim
Weer samen
Vogel gevlogen
Limonadefles op graf
Moeke
Voorgesprek
Paul de Leeuw
Betrokken
Aangifte van overlijden
Onregelmatig
Laatste verzorging
Nagesprek
Een triest verhaal
|
|
