Verschenen: 13-07-2008
WEBLOG VAN TINY SCHOOL 20
 Niet iedereens vriend
Over de doden niets dan goeds wordt wel vaak gezegd, maar soms kom je in situaties terecht waar dat wat moeilijker ligt.
Als er door de echtgenote wordt gezegd: “Hij was een grote baas, het was niet gemakkelijk om met hem samen te leven.” Als je aan de dochter merkt dat zij eigenlijk nooit gevoeld heeft dat vader van haar hield. Als de zoon duidelijk aangeeft dat vader zijn keuzes moeilijk kon accepteren. Als niet alle broers bij de uitvaart aanwezig willen zijn. Als mensen uit het dorp komen kijken bij de overledene om te zien ‘of hij wel echt dood is.’ Als hij naast vrienden ook vijanden heeft gemaakt. Dan wordt het lastiger.
Toch lukt het dan weer wel als met name de meest betrokken nabestaanden, ondanks alles wat er ooit gebeurd en gezegd is, toch op een goede wijze afscheid willen nemen van man en vader, die zoals op het gedachtenisprentje vermeld werd ‘na moeilijke jaren van ziekte en een dappere strijd was overleden. De laatste jaren heeft de familie iets meer tot elkaar gebracht, al kun je niet alles vergeten en vergeven. Dat komt door de ziekte die de overledene heeft moeten doorstaan, waardoor hij wat minder ‘een grote baas’ werd.
De zoons en dochter hadden al redelijk voor ogen wat ze wilden en wat ze zeker niet wilden. Graag het eigen verhaal vertellen en samen muziek maken. Dat gold voor de zoons. De dochter wilde persoonlijk niets doen, maar stemde zeker wel in met hetgeen er gedaan en gezegd werd.
Aan de hand van hetgeen de nabestaanden mij verteld hebben, heb ik het levensverhaal geschreven en de ceremonie verder ingevuld. Uiteraard heb ik het verhaal vooraf aan hen voorgelezen en konden ze zo beoordelen of dat inderdaad hetgeen was wat ze wilden vertellen. En zeker in zo’n situatie geldt: Niet alles kan gezegd worden, niet alles hoeft gezegd te worden.
Op een van de warmste zomerdagen tot nu toe hebben we in het rouwcentrum de ceremonie gehouden. De zoons hebben prachtig gitaar gespeeld (er was zelfs applaus), mooie persoonlijke woorden gesproken en het beeld dat ik van de overledene geschetst heb was voor iedereen duidelijk.
Daarna naar de begraafplaats en in de brandende zon hebben we de overledene ter aarde besteld. Een van de aanwezigen zei in het voorbijgaan: “Zelfs nu heeft hij ons nog te pakken.”
‘Over de doden niets dan goed, maar tijdens een afscheid mogen naast de positieve kanten, ook de negatieve zijden van iemand belicht worden. Als dit maar op een wijze gebeurt die voor iedereen duidelijk is en toch niet kwetsend.
-----------------------
Tiny School woont in Noord-Limburg en als ritueelbegeleider bij afscheid werkzaam in heel Nederland. Ook Nederlanders die net over de grens in Duitsland wonen kan hij ten dienste zijn. Hij wil nabestaanden behulpzaam zijn met het op hun eigen manier en volgens hun eigen levensovertuiging vorm en inhoud te geven aan de afscheidsplechtigheid.
Eerdere bijdragen van Tiny:
My way
Voorbereiding
Vakantie
Bol wol en antraciet
Rouw op je dak
Wie beoordeelt uiteindelijk mijn kundigheid?
Lees dit boek
Standaard en toch niet standaard
Precies B.
De grens over
Indisch feestje
Uitvaartcongres
Ook op de radio!
Slechte weersomstandigheden
Moeder van goede vriend
Heel gewoon, maar toch heel bijzonder
Pionier
Interview
Dood en leven
|
|
