Verschenen: 31-05-2008
WEBLOG VAN MARJANNE STAAL 18
 Nagesprek
Ongeveer anderhalve week nadat ik een uitvaart voor een familie verzorgd heb, ga ik bij ze langs om na te praten over de uitvaart en soms ook nog een aantal zakelijke dingen te regelen. Ik vraag dan onder andere hoe ze terug kijken op de dagen na het overlijden en op de uitvaart. Over het algemeen kijken de nabestaanden met een goed gevoel terug op de manier waarop zij afscheid hebben genomen.
Zo was ik begin van dit jaar bij mevrouw De Kloet. Haar man was overleden aan kanker nadat hij de ziekte in een periode van 14 jaar een aantal keren overwonnen had. De laatste jaren was het een slopend ziekteproces waarbij veel zorg nodig was. Hij wilde niemand anders aan zijn bed dan zijn vrouw. Alleen voor het wassen werd de thuiszorg geduld, want dit kon mevrouw De Kloet lichamelijk niet aan.
Al die zorg heeft mevrouw De Kloet met alle liefde die zij had ook voor het grootste deel alleen gegeven. De laatste weken was er hulp van de thuiszorg die er voor zorgde dat mevrouw De Kloet in ieder geval ’s nachts wat rust kon vinden. In de dagen na het overlijden overheerste vooral het gevoel van opluchting dat aan zijn lange lijdensweg een einde was gekomen. De pijn van haar man was voor mevrouw De Kloet niet meer om aan te zien geweest en zij was aan het einde van haar krachten nadat zij alles gegeven had. “Maar ze deed het met liefde,” vertelde ze me.
Een week na de uitvaart ging ik bij haar langs om na te praten. Ze was erg moe maar keek met een goed gevoel terug op het afscheid van haar man. “Heb je gezien hoeveel mensen er waren, hij was toch wel heel geliefd!,” zei ze tegen mij. Daarna begon ze te vertellen over de laatste maanden. Hoeveel het van haar gevraagd had om zo te zorgen voor haar man, maar ook hoe veeleisend hij soms was. Ze hoorde hem ’s nachts soms roepen dat ze bij hem moest komen, ook al zat er iemand van de thuiszorg naast zijn bed. “Je bent een slechte echtgenoot als je niet komt…,” riep hij dan soms. Het was haar door merg en been gegaan en ook al besefte zij dat het door zijn onmacht en pijn was, het had haar ook groot verdriet gedaan omdat ze altijd voor hem klaar stond.
Het valt me op dat nabestaanden na de uitvaart soms ook de mindere kanten van degene die ze moeten missen benoemen. Voor de uitvaart worden dit soort dingen meestal niet verteld, alsof je als iemands lichaam er nog is, je geen mindere dingen over je geliefde vertelt.
----------------------------------
Marjanne Staal werkt als zelfstandig uitvaartverzorgster in Zwolle. Ze vindt het mooi de ‘gewone’ en bijzondere voorvallen uit haar werk via dit weblog met anderen te kunnen delen. Ze hoopt op deze manier een bijdrage te kunnen leveren aan meer openheid omtrent alles rondom de dood en de uitvaart. Meer over haar manier van werken is te vinden op www.marjannestaal.nl.
Eerdere bijdragen van Marjanne:
Pieter
Moeder Aaltje
Kil
Nachtmerrie
Maartje
Wim
Weer samen
Vogel gevlogen
Limonadefles op graf
Moeke
Voorgesprek
Paul de Leeuw
Betrokken
Aangifte van overlijden
Onregelmatig
Laatste verzorging
|
|
