Verschenen: 30-03-2008
WEBLOG VAN MARJANNE STAAL 16
 Onregelmatig
Het is kwart voor acht en ik draai me nog even lekker om. Slaperig denk ik even aan de brunch die ik straks ga maken voor mijn gezin. Maar nu nog even niet, elf uur is een mooi tijdstip om daar mee te beginnen… En ik slaap weer in.
Om kwart over acht schrik ik wakker van mijn telefoon. Het is Dirk die vertelt dat hij gebeld is door het verzorgingstehuis dat zijn moeder is overleden. Twee weken eerder ben ik bij Dirk langs geweest om te praten over wat er moet gebeuren als zijn moeder komt te overlijden. We hadden een goed gesprek en hij wil graag dat ik de uitvaart ga regelen. En omdat ik alles zelf doe, ook de verzorging van de overledene, vraagt Dirk: “Kun jij nu naar het verzorgingshuis toekomen?” Ik beloof hem er met een half uur te zijn en beëindig het gesprek.
Dan realiseer ik me dat het eerste kerstdag is en ik allerlei plannen heb voor die dag. De brunch met mijn partner en mijn kinderen, mijn ouders en zus die ’s avonds komen eten. Mijn dochter is helemáál niet blij als ik haar vertel dat ik moet gaan werken. Ze woont voor haar studie in Groningen op kamers en had zich verheugd op de dagen met kerst thuis. Ook de rest van mijn gezin kijkt niet blij. Ik beloof om 12 uur thuis te zijn om toch mee te kunnen brunchen en ga aan het werk.
Een dergelijke situatie is vast heel herkenbaar voor de mensen die als zelfstandige werken in dit mooie vak. Ik heb jaren een relatie gehad met een politieman en ik dacht dat ik wel wist wat onregelmatig werken inhield. Vroege, late of nachtdienst, om het weekend werken en ook de feestdagen waren ingeroosterd. Ik had er soms last van, het was niet altijd gezellig om de weekenden alleen te zijn of om de kerst alleen met de kinderen te vieren. Maar in die onregelmatigheid zat wel een bepaalde regelmaat. Elke vier weken herhaalde het rooster zich en je kon daar tenminste je sociale leven en je afspraken op afstemmen.
Dat het leven van een uitvaartverzorgster nog veel onregelmatiger zou zijn, daar was ik tijdens de opleiding wel voor gewaarschuwd. Maar ik was enthousiast, wilde graag als uitvaartverzorgster aan het werk en dacht dat het bij mij allemaal wel mee zou vallen. En ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf over het algemeen niet zo’n moeite mee heb om zo onregelmatig aan de slag te moeten. Als ik gebeld wordt door een familie dan vind ik het heerlijk om weer aan het werk te gaan en ik zoek opgewekt mijn spullen bij elkaar. Dat mijn gezin er nu echt last van begint te krijgen vind ik jammer, maar ik begrijp het wel.
Ik heb me daarom voorgenomen om dit jaar mijn vrije tijd beter te plannen. Vaste weken vakantie, goede achterwacht te regelen en het ene jaar wel en het andere jaar niet te werken met kerst. De voornemens zijn goed en ik hoop dat het ook zo zal gaan. Dit mooie werk moet tenslotte voor mijn gezin ook leuk blijven!
----------------------------------
Marjanne Staal werkt als zelfstandig uitvaartverzorgster in Zwolle. Ze vindt het mooi de ‘gewone’ en bijzondere voorvallen uit haar werk via dit weblog met anderen te kunnen delen. Ze hoopt op deze manier een bijdrage te kunnen leveren aan meer openheid omtrent alles rondom de dood en de uitvaart. Meer over haar manier van werken is te vinden op www.marjannestaal.nl.
Eerdere bijdragen van Marjanne:
Pieter
Moeder Aaltje
Kil
Nachtmerrie
Maartje
Wim
Weer samen
Vogel gevlogen
Limonadefles op graf
Moeke
Voorgesprek
Paul de Leeuw
Betrokken
Aangifte van overlijden
|
|
