DOODGEWOON informeert en amuseert over zaken rond de dood - sinds 1994
Verschenen: 28-03-2008
WEBLOG VAN MARIJKE KATSBURG 11

Opa Herman

'Opa Herman R.I.P. Uw kleinkinderen zullen u nooit vergeten' staat al weken te lezen in de msn-naam* van mijn pleegdochter. Zij is 19 jaar en een paar weken geleden is haar opa overleden. Voor haar een bitterzoete hereniging met haar familie. Voor mij – naast een vanzelfsprekend beroep op mijn moederschap – een confrontatie met de rouwbeleving en -uitingen van de jeugd van tegenwoordig.


Het sociale netwerk van de jeugd is breed. Breder dan diep, denk ik soms. Maar daar zou ik me best in kunnen vergissen. De honderdzoveel contactpersonen in hun computer - via msn, Partypeeps, Hyves of een andere webcommunity - houden elkaar allemaal min of meer in de gaten, leven met elkaar mee, of ze willen of niet. De zinnetjes die de kids aan hun computernaam kunnen toevoegen zijn als de koppen van een krant: in één oogopslag maken ze aan elkaar duidelijk waar ze mee bezig zijn. Dat kan praktisch zijn ('ben ff douche' of 'wie komt ook naar centraal station vanavond?'), maar ook en vooral hoe de vlag er emotioneel bij hangt: van 'ik ben zoooooooo verliefd' tot 'rust in vrede lieve oma.' Zo houdt een klein 9-jarig vriendinnetje van me bijvoorbeeld al maanden de herinnering aan haar verongelukte kat in leven: 'Spoekie, je steekt in mijn hard [sic]. Ik kan je niet meer kwijt…'

Uitgebreider nog zijn de eigen webpagina’s van jongeren. Op Partypeeps, Hyves en MyWeb kun je ze overal tegenkomen: kleine altaartjes van rouw. Met foto’s, gedichten, mooie teksten, hartverscheurende verklaringen. Mijn pleegkind heeft een heel weekend aan de hare zitten sleutelen. Foto’s van opa Herman heeft ze bewerkt, ze heeft mooie teksten opgezocht en zelf geschreven, en de fotoreportage van de begrafenis heeft een prominente plaats. Mensen die haar kennen (en onderdeel zijn van haar webcommunity) kunnen op haar pagina rondkijken en reageren.

Ik vind dat mooi, die breed gedeelde gemoedstoestanden. Zeker op het gebied van rouw. Zo leren jonge mensen elkaar omgaan met die vreselijk ingewikkelde levensprocessen (waar verliefdheid natuurlijk ook onder valt…). Voor iemand die zelf uit een generatie komt van niet-communiceren over persoonlijke zaken voelt dit als vooruitgang.

* msn is een communicatiedienst van Windows Messenger. Als je aangemeld bent bij msn kun je, zodra je online bent, zien wie van je vrienden nog meer online zijn. Naast de (bij)naam is ruimte voor een tekstje dat iedereen ziet zodra je naam verschijnt.

------------------------------------

Marijke Katsburg runt in Amsterdam een bureau voor tekst, vorm & organisatie: De voorstelling. Eerder werkte ze als rouwdienstmedewerker-op-oproepbasis in diverse uitvaartcentra in Amsterdam. Juni 2007 rondde zij de opleiding 'Ritueel begeleiden bij afscheid' af. En nu werkt zij toe naar nieuwe bedrijvigheid: mensen ondersteunen en uitdagen om zelf vorm te (durven) geven aan de grote momenten in het leven.

Eerdere bijdragen van Marijke:
Johnny
Meriam
Oscar
Het broertje van Haweja
Jos Brink
Willem
Jos Brink, nogmaals
Max
"Mijn geliefden… Anna en Christina"
Jaarverslag van de dood

Terug naar archief...