Verschenen: 03-01-2002
TINEKE BIERHUIS, ADVISEUSE VOOR 'PERSOONLIJKE UITVAARTEN'
 Een uitvaart als een sprookje
Tineke Bierhuis wil niets liever dan met haar leven een positieve bijdrage leveren aan 'de totale ontwikkeling van de mensheid in het menszijn'. Zij doet dit onder andere door te adviseren bij persoonlijke uitvaarten.
Naam: Tineke Bierhuis
Leeftijd: 47
Beroep: Facility manager op een middelbare school en daarnaast heb ik mijn eigen bedrijfje en ben ik adviseur in de persoonlijk uitvaart waar mensen hun laatste wensen kunnen vastleggen.
1. Hoe bent u in de uitvaartwereld terechtgekomen?
Als vriendin ben ik vijf jaar geleden nauw betrokken geweest bij het sterven van de zoon (4) van vrienden en zijn uitvaart. Tegelijkertijd is mijn tante (56) gestorven aan een hersentumor. Het proces tijdens het sterven vond ik boeiend om te ervaren en bijzonder te zien hoe je vrienden en familie daarop reageren. Ik merkte dat het bijzonder fijn was om alles met elkaar te regelen en zelf te organiseren. Het heeft ons een deel van een positieve rouwverwerking gegeven in die dagen. Deze ervaring wil ik graag doorgeven aan andere mensen.
2. Wat zijn de mooie kanten van uw beroep?
Mensen realiseren zich vaak niet welke mooie processen en producten er zijn rondom een uitvaart. Zij staan daar niet bij stil totdat er plotseling iemand in hun omgeving overlijdt. Achteraf zeggen zij dan had ik maar dit of dat nog gedaan. Fijn vind ik het de mensen op gang te helpen in dit proces van bewustwording en hen te laten zien welke mooie producten er zijn en welke rust het geeft om van te voren na te denken over je eigen uitvaart. Goed is het te ervaren dat het proces in stand blijft zolang zij leven en dat hun uitvaart steeds mee verandert tijdens hun leven.
3. Als uw zoon of dochter laat weten de uitvaartwereld in te willen, wat zegt u dan?
Ik heb zelf geen kinderen, maar naar mijn idee is het een vrije keus voor kinderen wat zij in hun leven willen doen. Kinderen van mijn vrienden hebben veel belangstelling voor mijn
werk. Verschillende hebben dan ook samen met mij hun laatste wensen vastgelegd. Meestal na een overlijden van een vriendje of vriendinnnetje in hun omgeving. Zij waren getroffen door de uitvoering van de uitvaart en hadden daar een heel ander idee over wanneer het hun eigen uitvaart zou betreffen!
4. Wat zou u zijn geworden als u niet in dit vak terecht was gekomen?
Ik heb naast het adviseurschap een baan als facility manager. Maar mijn wens is om daadwerkelijk de uitvaarten die de mensen beschrijven uit te gaan voeren naar hun wens.
5. Wat is uw mooiste ervaring?
Twee weken voor het overlijden van de vader van een vriend vroeg hij mij de wensen rondom de uitvaart van zijn vader vast te leggen. Deze wilde hier niet over praten. Zijn moeder heel beperkt. Na een gesprek met deze vriend, samen met een zus en een broer is een proces op gang gekomen. Uiteindelijk is de uitvaart bijna helemaal door de familie uitgevoerd. Ieder kind en kleinkind heeft een persoonlijk bijdrage aan de uitvaart geleverd. Vader is thuis gebleven, men heeft zelf een boekje gemaakt met Opa's schilderij op de voorkant, eigen gebeden opgezegd, mooi gezongen en zelf de kist gedragen! Het was een sprookje.
6. Wat hoopt u nooit meer mee te maken?
Een uitvaart waar niet over nagedacht is en geen tijd genomen om er zelf een rol in te spelen als familie/vrienden.
7. De dood betekent voor mij…
Het einde van dit leven hier op aarde en de overgang naar een geestelijk leven dat voor mij de overgang vormt naar een volgend leven weer op aarde. Ik besef daarbij dat ik een uitgesproken opdracht heb in dit leven waar ik mij persoonlijk verantwoordelijk voor voel. Graag wil ik met mijn leven een positieve bijdrage leveren aan de totale ontwikkeling van de mensheid in het menszijn.
|
|
