Verschenen: 27-12-2001
HET IMAGO VAN DE ZWARTE KRAAI
Laten we wel wezen, het uitvaartondernemerschap zal nooit een flitsend imago krijgen. Weinig jongeren zullen 'uitvaartverzorger' als eerste beroepskeuze opgeven en ouders zullen niet meteen enthousiast reageren als hun kroost laat weten later dolgraag uitvaartondernemer te willen worden - tenzij ze het zelf zijn.
Maar toch is er wel wat veranderd de laatste jaren, het stoffige beeld van een wat oudere man, zelf al met één been in het graf, die in een zwart pak voor de kist uitloopt, en moeizaam uit zijn woorden komt bij het afscheidswoord, moet steeds vaker worden bijgesteld. De uitvaartondernemer is steeds vaker jong en dynamisch, vrouw of allochtoon en welbespraakt. De uitvaartvernieuwing heeft ook tot verjonging en tot een kleurrijkere beroepsgroep geleid.
Maar hoe denken Nederlanders anno 2001 over hun uitvaartverzorgers? Dat was onderwerp van een onderzoek dat onlangs door het NIPO gehouden is, vooruitlopend op een groot 'Uitvaartmarktonderzoek' dat binnenkort gehouden zal worden. De Nederlandse uitvaartverzorger kan redelijk tevreden zijn. Enkele uitslagen die onlangs werden gepubliceerd in het vakblad Uitvaart:
67 procent van de Nederlandse bevolking vindt dat een uitvaartverzorger geen 'eng' beroep heeft. En 89 procent meent dat uitvaartverzorgers professioneel werken.
60 procent ziet de uitvaartverzorger als een noodzakelijk kwaad om in te schakelen, maar een bijna even grote groep, 64 procent vindt de uitvaartverzorger een grote steun voor de nabestaanden, waarschijnlijk omdat, aldus 75 procent van de ondervraagden, de uitvaartverzorger alle rompslomp op zich neemt.
Deze prachtige uitslagen lijken toch enigszins in tegenstrijd tot de constatering die het andere uitvaartvakblad van Nederland, Het Uitvaartwezen (een uitgave van de NUVU), onlangs deed, namelijk dat uitvaartondernemers nog te weinig luisteren en proberen te ontdekken wat nabestaanden nu wérkelijk willen. En zich vaak nog te weinig inspannen om tot díe uitvaart te komen die precies past bij de betreffende cliënt. Maatwerk in plaats van massaproductie.
In het artikel 'Het persoonlijke afscheid: Hoe ver gaat u?', constateert Het Uitvaartwezen: 'Het gebeurt regelmatig dat louter de standaard vragenlijst wordt afgewerkt. Uit gewoonte wellicht die is geërfd van vroegere tijden, toen de dood eng was en van de uitvaartondernemer een afstandelijke houding werd verwacht. Realiteit is echter dat formele standaard uitvaarten volgens de huidige maatschappelijke normen echt niet meer kunnen.'
|
|
