Verschenen: 18-08-2007
“HET LIEFSTE WORD IK GEWOON DOOD WAKKER”
Jos Brink (1942-2007)
“Uit wat ik heb meegemaakt als stervensbegeleider, leid ik af dat sterven niet het probleem is, maar de manier waarop. Ik hoop dat als ik heel ziek zou worden ik niet in de tentakels van de medische barmhartigheid terecht kom. Ik hoop dat het drankje of pilletje er is op het moment dat ik het wil.”
“Ik hoef mijn laatste moment niet heel bewust mee te maken. Ik ben er al zo mee bezig, dan heb ik het wel gehad. Het is toch heerlijk dat je gaat slapen en je denkt ‘morgen moet ik dit en dat doen’ en je wordt gewoon niet meer wakker. Het zal uiteraard grote schokken geven bij mijn huisgenoten, want zij zijn daar niet op voorbereid. Maar het liefste word ik gewoon dood wakker. Helaas heb je daar geen keuze in.”
“In het evangelie hebben we een fraai voorbeeld van moeizaam sterven. Christus schreeuwde het uit van wanhoop, pijn, verdriet en verlatenheid. Terwijl meneer van Nazareth tocht beter moest weten, zou je denken. Hij doceerde in wat wij mogen verwachten aan volmaaktheid, hij noemde het dan het Koninkrijk der Hemelen. Toen hij er zelf voor stond had hij er de grootste moeite mee. Dat vind ik troostrijk. Ik vind het prachtig dat sommige mensen er van uit gaan dat ze straks naar de hemel toegaan. Maar zekerheid? Hoop en vertrouwen, dat kun je eventueel hebben ja.”
Jos Brink in Doodgewoon, # 4, winter 1994/95. ("Het liefste word ik gewoon wakker" door Eva den Buurman.)
Condoleren kan op www.condoleance.nl.
|
|
