DOODGEWOON informeert en amuseert over zaken rond de dood - sinds 1994
Verschenen: 11-01-2007
WEBLOG VAN TINY SCHOOL 1

My way

Lang voordat de uitvaartwereld het ‘My way’ van Frank Sinatra ontdekte, was het voor mij al een lied dat mij zeer aansprak. Maar dan in de uitvoering van Samantha Jones, die het in 1970 de Top 40 inzong én de franse versie van Michèl Sardoe ‘Come d’abitude’. Heerlijke muziek met grootse orkesten en prachtige uithalen. Geweldig om mee te zingen.


My way, mijn manier van leven, zo ben ik, zo doe ik, dit ben ik. Dat zijn allemaal facetten die hierin tot uiting komen en daarom was ik - jaren geleden - aangenaam verrast toen dit lied door een jongenskoor werd gezongen tijdens een uitvaart.

Succesnummer worden uitgemolken, worden te pas en te onpas gebruikt. Natuurlijk eigen ik mij dit lied niet toe, maar qua tekst en uitvoering is het nu ook weer niet voor iedereen van toepassing. Net zo min als ‘Afscheid nemen bestaat niet’ van Marco Borsato, ‘Conquest of Paradis’ van Vangelis of ‘Time to say goodbye’ van André Bocelli. Natuurlijk, deze muziek kan van toepassing zijn, maar in mijn ogen is het ook vaak gemakzucht om maar die muziek te kiezen die gebruikelijk is. Met even zoeken, je verdiepen in de overledene (waar hield hij/zij van, wat vond hij/zij mooi, wat is écht toepasselijk) kom je vaak op heel andere liederen.

Kijk in de platen- en/of cd-kast van de overledene, en je vindt meestal al snel de muziek waardoor het afscheid werkelijk uniek wordt. Zo kwam ik een keer uit bij een lied van Max van Praag ‘Als de deur zacht opengaat’, dat verhaalt van de man die, elke keer als de deur opengaat, hoopt dat zijn overleden echtgenoot er weer is. We hebben het gebruikt bij een urnbijzetting.

Ook het lied ‘Ouwe Taaie, hij was zo dood als een pier’ van Eddie Christiani was bij een uitvaart zeer toepasselijk. Dit zong de overledene élke dag. Het was zijn lijflied, dat hoorde bij hem en dus bij zijn afscheid.

Muziek is een belangrijk onderdeel van de afscheidsplechtigheid. Daarom vind ik het van belang dat de muziek die ten gehore wordt gebracht geïntegreerd is in het geheel. Voor een ieder moet duidelijk zijn waarom juist die muziek en op dat moment.

Dus, ondanks dat ‘My way’ te vaak gedraaid wordt, kies ik er toch voor dat het óók bij mijn afscheid zal klinken. Want mijn drive, mijn inspiratie, mijn voedingsbodem, mijn manier komt in dit lied tot uiting en daarom is dit lied zo op mij toepasselijk. Ik leef mijn leven op mijn manier, I do it my way!

-----------------------

Tiny School woont in Noord-Limburg en is als ritueelbegeleider bij afscheid werkzaam in heel Nederland. Ook Nederlanders die net over de grens in Duitsland wonen kan hij ten dienste zijn. Hij wil nabestaanden behulpzaam zijn met het op hun eigen manier en volgens hun eigen levensovertuiging vorm en inhoud te geven aan de afscheidsplechtigheid.
Hij heeft ruim 25 jaar ervaring in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Hij ziet het als zijn specialiteit om deze mensen en/of hun verwanten, groepsgenoten en begeleiding bij te staan bij het afscheid van een familielid, groepsgenoot of cliënt met een verstandelijke beperking.
Tiny School is getrouwd en heeft vier dochters.

Terug naar archief...