Verschenen: 18-03-2006
KLEIN MASSAGRAF VAN WOORDEN
Ter gelegenheid van de start van de bouw van het Uitvaartmuseum, werd F. Starik, beheerder van de Poule Des Doods, gevraagd een gedicht te maken, die samen met enkele teksten is begraven in een gouden urn op het bouwterrein van het museum om pas over 100 jaar weer te worden opgegraven.
Starik voegde aan dit 'kleine massagraf van woorden' zoals de dichter het noemt, het gedicht 'Diep' toe.
Diep
Meestal breng ik dode mensen weg, maar
vandaag mocht ik een gedicht ten grave dragen.
Over honderd jaar, zo was mij uitgelegd, zouden
nieuwsgierige historici mijn tekst weer uitgraven
en tegen elkaar zeggen: zie je wel.
Deze bij leven reeds vergetene
hij haalde de historie niet, nu ja
met deze dunne woorden, één steek diep.
Als u mij boven haalt, en ik in deze woorden
voor u opsta, over honderd jaar, dus zeg maar nu
ontwaak, alsof ik honderd jaren sliep
bedenkt u dan, historici, deze brief aan u
was - in mijn tijd - al aan de toekomst gericht,
memento morici, dus leg mij terug, begraaf me diep.
|
|
