Verschenen: 18-10-2001
VITAL VAN LOOVEREN, UITVAARTONDERNEMER
 "Zoveel onbegrip hoop ik nooit meer mee te maken"
Hoe raar het ook klinkt, het geeft hem energie, uitvaartondernemer zijn. Hij is er goed in omdat hij flexibel is en graag mensen helpt. Vital van Looveren, uitvaartondernemer in Amsterdam. Deze week zijn de 7 vragen voor hem.
Naam: Vital van Looveren
Leeftijd: 44
Beroep: uitvaartondernemer in Amsterdam
1. Hoe bent u in de uitvaartwereld terechtgekomen?
In mijn vorige baan had ik te maken met aids-patiënten. Veel van hen hadden nog maar kort te leven en wilden hun uitvaart voorbereiden. Daar heb ik vaak aan meegeholpen. Totdat op een dag iemand mij vroeg waarom ik het zelf niet deed. Na enkele jaren van voorbereiding (opleidingen, cursussen en stages) ben ik in 1997 van start gegaan.
2. Wat zijn de mooie kanten van uw beroep?
Het is heel afwisselend en hoe raar het ook klinkt; het geeft me energie. In de dagen na een sterfgeval blijken veel nabestaanden hele persoonlijke dingen te bedenken. Dat komt doordat ik hen de tijd geef om te vertellen over de overledene. Je maakt een transformatie mee van mensen die overmand door emoties tot weinig toe in staat waren, tot persoonlijkheden die kracht putten uit het karakter van de overledene om zodoende het afscheid zelf vorm en inhoud te geven.
3. Als uw zoon of dochter laat weten de uitvaartwereld in te willen, wat zegt u dan?
Als iemand mij zegt een baan te zoeken in de uitvaartwereld, dan ga ik altijd eerst na wat zijn/haar motieven zijn. Vaak zijn die heel vaag en blijkt men weinig te weten wat er zoal bij komt kijken om uitvaartverzorger te zijn. Het uitvaartvak is volgens mij iets waar je naar toe groeit. Het zij door uitvaarten in je eigen omgeving, hetzij door je huidige werk dat zijdelings te maken heeft met sterven. Zoals ik dit vak uitoefen word je niet rijk, maar het geeft wel heel veel voldoening.
4. Wat zou u zijn geworden als u niet in dit vak terecht was gekomen?
Dat ik uitvaartondernemer ben geworden, is ondermeer te danken aan mijn flexibiliteit en doordat ik graag anderen help. Je komt elke dag bij een andere familie in een zeer persoonlijke en emotionele situatie terecht. Dat vereist inlevings- en aanpassingsvermogen. Als ik dit beroep niet op mijn weg was tegengekomen, dan was er vast iets anders waar ik mijn creativiteit en talenten in kan ontplooien.
5. Wat is uw mooiste ervaring?
Dat zijn er eigenlijk teveel om op te noemen. Eén voorbeeld. Soms zijn mensen zo van streek als iemand thuis plotseling is overleden, dat ze vragen de overledene meteen weg te halen. Als ik daar op in zou gaan, zou ik mijn beroep even weinig inhoud geven als veel van mijn collega's. Ik vertel dat het mogelijk is de overledene thuis te houden zodat iedereen die dat wil alsnog afscheid kan nemen. Het is prettiger om samen met familieleden of vrienden een overledene thuis te wassen, aan te kleden en thuis op te baren dan in een kil uitvaartcentrum. Het geeft de nabestaanden bovendien de tijd om aan het idee te wennen dat iemand is overleden. Achteraf zeggen ze vaak dat ze het erg fijn vonden dat de overledene is thuisgebleven.
6. Wat hoopt u nooit meer mee te maken?
Een vader van in de dertig belt mij, want zijn vrouw is ongeneeslijk ziek. Voor de klasgenootjes van hun twee jonge kinderen willen zij met mij een bijeenkomst organiseren waarbij centraal staat dat hun twee kinderen hun moeder verliezen. Samen met de vader vraag ik de school om medewerking. Het eerste wat de directeur van de school zegt is 'Dat ze daar niet aan kunnen beginnen'. Dit blijft helaas niet de enige blunder van de school. Als de datum van het afscheid vaststaat, zegt de juf van één van de kinderen dat zij het speciale bijeenkomst voor de klasgenootjes niet bij kan wonen, 'Omdat ik dan een ATV-dag heb.' Zoveel onbegrip en totale afwezigheid van meeleven hoop ik nooit meer mee te maken.
7. De dood betekent voor mij..
Dat is een vraag waar ik geen eenduidig antwoord op heb. Mijn vader had 3 jaar darmkanker en overleed op zijn 85ste in zijn slaap toen ik toevallig bij mijn ouders was. Daar had ik vrede mee. Mijn moeder was echter helemaal van slag, zij voelde zich verlaten. Iedereen beleeft een overlijden anders, de relatie die je met de overledene had, de omstandigheden en de leeftijd waarop iemand sterft, zijn allemaal van invloed hoe je op dat moment de dood beleeft.
Vital van Looveren uitvaartbegeleiding, verzorging van begrafenissen, crematies, persoonlijke grafmonumenten en urnen.
looveren@xs4all.nl
|
|
