Verschenen: 13-09-2001
ROB BRUNTINK, HOOFDREDACTEUR PALLIUM, TIJDSCHRIFT OVER PALLIATIEVE ZORG, EN VRIJWILLIGER IN DE TERMINALE THUISZORG
 Vrijwilliger tijdens de kerstdagen
Iedere week stellen we 7 vragen aan iemand uit de uitvaartbranche of aan iemand die beroepsmatig veel met de dood bezig is. Ditmaal aan Rob Bruntink, hoofdredacteur van Pallium, tijdschrift over palliatieve zorg, en vrijwilliger in de terminale thuiszorg. "Het heeft iets moois om bij een onderwerp betrokken te zijn waarvoor de meeste mensen hard weglopen."
Naam: Rob Bruntink
Leeftijd: 33
Functie/beroep: Hoofdredacteur Pallium, tijdschrift over palliatieve zorg, en vrijwilliger in de terminale thuiszorg.
1. Hoe bent u in de palliatieve zorg terechtgekomen?
As freelance-journalist schreef ik al veel over de gezondheidszorg en de uitvaartbranche. 'Palliatieve zorg voor terminale patiënten' heeft raakvlakken met beide onderwerpen. Ik begon erover te schrijven toen de eerste professionele hospices werden opgericht, midden jaren negentig. Ik vond het een mooie vernieuwing in de gezondheidszorg. Ongeveer in dezelfde tijd zocht ik naar ander vrijwilligerswerk. Het was eigenlijk vanzelfsprekend om dat in de palliatieve, terminale hoek te zoeken.
2. Wat zijn de mooie kanten van uw beroep?
Er zijn erg veel mooie kanten, maar de belangrijkste vind ik de gesprekken, met zowel patiënten, naasten en mede-vrijwilligers (als vrijwilliger) als andere hulpverleners (als journalist). Verder vind ik het boeiend om te zien op hoeveel verschillende wijzen mensen met de dood omgaan. Ook heeft het iets moois om bij een onderwerp betrokken te zijn waarvoor de meeste mensen hard weglopen.
3. Als uw zoon of dochter laat weten de palliatieve zorg in te willen, wat zegt u dan?
Succes, veel plezier, maar neem vooral een parttime baan, want het is zwaar werk.
4. Wat zou u zijn geworden als u niet in dit vak terecht was gekomen?
Hopelijk houthakker.
5. Wat is uw mooiste ervaring?
Vrijwilligerswerk tijdens de kerstdagen. Een mevrouw met alvleesklierkanker zou enige dagen daarna sterven, maar had voor de kerst door haar dochter nog een pak koeken laten halen: 'Zodat de vrijwilligers iets lekkers bij de koffie hebben.' Dat mensen daar op hun sterfbed nog aan kunnen denken, dat vond ik (onder andere) een zeer ontroerende gedachte.
6. Wat hoopt u nooit meer mee te maken?
Ik heb geen illusies.
7. De dood betekent voor mij…
Een bron van inkomsten, een bron van inspiratie, een tikkeltje zingeving en een feitelijk gegeven waarover vooral uitgebreid gesproken en gedacht mag worden.
|
|
