Verschenen: 30-07-2004
FABELS OVER DE DOOD 1
Wormen eten lijken
Veel mensen zeggen voor crematie te kiezen, omdat ze bang zijn voor wormen die onder de grond aan hun lichaam knagen. Onterecht die angst. Vormden kerkhoven uit vroeger tijden vaak een feestmaal voor de wormen, tegenwoordig komt er aan de ontbinding geen worm meer te pas.
Om de doodeenvoudige reden dat wij onze doden volgens de voorschriften van de wet minstens 50 centimeter diep begraven. En dat is te diep voor wormen om in leven te blijven. Vroeger nam men het vaak niet zo nauw (diep).
Wat speelt dan wel een rol bij de ontbinding? Eenvoudig. De zuurstof in de grond en de in het lichaam en de omgeving aanwezige bacteriën. Vooral in de eerste weken verzetten bacteriën veel werk. Ze produceren stinkend gas, waardoor het lichaam opzwelt, en vloeistof dat uit de lichaamsopeningen vloeit. Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. De vertering van vet neemt de meeste tijd in beslag, billen en dijen houden het dus het langst uit. Graven mogen na tien jaar geruimd worden, meestal is er dan ook alleen nog een skelet over. De tegenwoordig meest gebruikte spaanplaatkist is dan al lang uiteengevallen. In graven die langer gesloten zijn, vinden grafdelvers meestal alleen nog de schedel en de dijbeenderen. Beenderen van jonge mensen weerstaan de tand des tijds langer dan oudere botten.
Lees ook: De fysieke kant van de dood.
|
|
