Verschenen: 07-07-2004
INNOVATIEF ZEKER, MAAR MILIEUVRIENDELIJK?
Het is meer dan een techniek, daarom spreekt Yarden van de 'ecologische uitvaart' en niet van vriesdrogen of lyofilisatie. Maar hoe milieuvriendelijk is die ecologische uitvaart nu eigenlijk? Wordt het milieubewuste uitvaartpubliek niet misleid?
De kritische reactie van Rein elders op dood.nl is terecht. Zijn de berichten over vriesdrogen tot nu toe niet iets te eenzijdig positief gekleurd? Hoezo 'geheel milieuvriendelijk'? En hoezo 'er wordt nauwelijks enige energie verbruikt'? Rein: 'En die vloeibare stikstof dan? Kost toch energie om dat te maken. En die trillingsmethode, en die machine die het metaal eruit haalt? Maak mij niet wijs dat dat allemaal geen energie kost.'
Onlangs vond de studiedag 'Innovatie in het uitvaartwezen' plaats. Peter van Wageningen, voorzitter holdingdirectie Yarden Uitvaartverzekering- en verzorging, liet weten dat Yarden, en de initiatiefnemers in Zweden, al vrij ver zijn met de voorbereidingen van de introductie van het vriesdrogen, pardon 'de ecologische uitvaart'. Dat zal eerst in Zweden gebeuren en hopelijk (aldus Yarden) snel daarna in Nederland. Van Wageningen is enthousiast en spreekt van een 'echte innovatieve ontwikkeling'. 'De eerste in de uitvaartwereld sinds tientallen jaren.'
In Zweden is men het vriesdroogproces al aan het testen, zo vertelde Van Wageningen, maar op dieren wel te verstaan. En die testen verlopen voorspoedig. Er liggen zelfs al enkele overledenen 'te wachten' op hun lyofilisatie, waaronder de schoonmoeder van de initiatiefneemster. 'Maakt niet uit hoe lang het gaat duren,' had deze voor haar dood gezegd. 'Ik wil gevriesdroogd worden.' Yarden roept andere partijen op er nu ook serieus mee aan de slag te gaan. Zoals het Nederlandse bedrijf Facultatieve Technologies, dat ondere andere crematieovens en verbrandingsinstallaties ontwerpt, bouwt en onderhoudt. 'Laat hen de eerste menselijke vriesdroogmachine ontwerpen en bouwen.'
Bij ecologisch denk je al snel aan 'goed voor het milieu'. De groene begrafenis op de natuurbegraafplaats wordt steeds populairder. Wil Yarden de race om de 'milieuvriendelijke uitvaartconsument' niet verliezen en daarom een alternatief bieden voor de groene begrafenis? De manier waarop Van Wageningen het begraven typeerde, "begraven is rotten en cremeren is verbranden" hield hij zijn gehoor letterlijk voor, is op zijn minst gezegd bedenkelijk. Is begraven niet juist een heel natuurlijke gang van zaken? Omdat ondeugdelijke materialen die een snelle ontbinding in de weg staan bij wet verboden zijn, is er meestal na tien jaar een schoon skelet over.
Maar hoe 'schoon' is vriesdrogen? Op een kritische vraag van een van de toehoorders tijdens de studiedag 'Innovatie in het uitvaartwezen' moest Van Wageningen toegeven dat er 'enkele negatieve milieu-aspecten' aan het proces zitten. Het werken met stikstof, de giftige stoffen die overblijven na de verwerking. Bovendien moet het 'organische materiaal' dat overblijft na het vriesdrogen, korreltjes zijn het aldus Van Wageningen, wel alsnog begraven worden. Boven de grond bewaren is geen optie vanwege de bacteriën die dan hun ongezonde werk kunnen gaan doen.
Spreekt Yarden dan niet te snel van 'de ecologische uitvaart'?
|
|
