Verschenen: 21-03-2004
VAN SCHOOLKRANT TOT TIJDSCHRIFT
 Nu we het toch over tijdschriften over begraafplaatsen hebben ('het leukste vakblad') mag ook de nieuwste Terebinth niet vergeten worden. Zag de kwartaaluitgave er tot voor kort uit als het gestencilde schoolkrantje van vroeger, nu oogt het als een echt tijdschrift.
Wie Vereniging de Terebinth nog niet kent, moet eerst maar even hier kijken.
Het verenigingsblad, ook eenvoudigweg Terebinth geheten, heeft met het maartnummer een metamorfose ondergaan. Feitelijk is er niet zo heel veel veranderd. De meest ingrijpende verandering is het gebruik van glad tijdschriftpapier in plaats van het 'schoolkrantjespapier'. Dat blijkt wonderen te doen, daarmee krijgen alle artikelen ook prompt een professioneler karakter.
Het maartnummer heeft als thema 'kinderen op de begraafplaats', geen vrolijk makend onderwerp, maar helaas de realiteit. Uiteraard mag dan ook Ada Wille niet ontbreken, de landschapsarchitect die zich onder andere heeft onderscheiden door haar kinderhofjes voor begraafplaatsen. Zij citeert in haar column P.F. Thomése, uit zijn boek Schaduwkind:
Een vrouw die haar man begraaft, wordt weduwe genoemd, een man die zonder zijn vrouw achterblijft een weduwnaar. Een kind zonder ouders is een wees.
Maar hoe heten de vader en moeder van een gestorven kind?
|
|
