Verschenen: 07-05-2003
DE BELEVING VAN DE KIP
‘Welzijn is een gevoel van mensen. Het is de vraag of dat aansluit bij de beleving van de kip,’ aldus een onderzoekster van de universiteit Wageningen deze week in Trouw. Zij deed haar uitspraak naar aanleiding van de vraag wat kippen zelf liever zouden willen: op de legbatterij of scharrelen.
Eén ding is zeker, de beleving van de mens is bij kippen blijkbaar anders dan bij koeien en varkens. Hun aaibaarheidsfactor is blijkbaar te laag. (Die van kippen.) Of is het gewoon ‘dierenziektemoeheid’? Is dat de reden dat het ruimen van die ontelbare veel kippen ons blijkbaar zo weinig doet? Wie deze te vroeg geslachtofferde kippen toch wil gedenken, kan dit doen op www.dierenrequiem.nl. Een site van Stichting Varkens in Nood, Sophia Vereeniging tot bescherming van Dieren, Stichting Wakker Dier en Milieudefensie. Daar kan een condoleanceregister getekend worden 'ter nagedachtenis aan alle dieren die slachtoffer zijn van de vogelpest'.
Er staan ook enkele gedichten op, waaronder dit ‘Requiem voor het pluimvee’ van Mensje van Keulen:
Ze zijn te vroeg op stok gegaan
Maar dan: hun kloeke pracht was al
Veroordeeld tot een stervend bestaan
Nog meer dierennieuws. Ook dieren moeten een kerkelijke begrafenis krijgen, vindt theoloog Guido Knörzer, voorzitter van de Duitse vereniging Aktion Kirche und Tiere. Zo liet hij in het Duitse blad Stern weten. Hij vindt dat een priester ook bij het graf van een overleden huisdier een toespraak moet kunnen houden of een gebed uitspreken. Een kerkelijke begrafenis zou de rouwverwerking bevorderen, meent de theoloog. Tenslotte is de band tussen mens en huisdier vaak zeer sterk. Van christelijke symbolen zoals een kruis op het graf van een dier, moet Knörzer niets hebben. Want het kruis verwijst naar menselijke zonden en dieren zondigen niet zoals mensen.
|
|
