Verschenen: 15-03-2003
EEN LAATBLOEIER
Omdat het boekenweek is, een uitzondering op dood.nl. Wij ontvingen enkele gedichten van Carry-Ann Tjong-Ayong uit haar gedichtenbundel Pe dede de libi de (Waar dood is is leven), die in de loop van dit jaar verschijnt. De gedichten in deze bundel bevatten herinneringen aan geliefde doden, familie, vrienden maar ook aan rituelen rond de dood die zij in haar geboorteland Suriname heeft meegemaakt.
Carry-Ann Tjong-Ayong had een jaar geleden haar debuut als dichter. Ze schrijft: ‘Dat was op 8 maart in het Utrechtse stadhuis, waar ik mijn bundel De Wasvrouw, uitgegeven door uitgeverij Greber, presenteerde aan burgemeester Annie Brouwer. Hoewel ik een laatbloeier ben, 62 jaar en na een hersenbloeding halfzijdig verlamd, hoop ik nog lang een bijdrage te leveren aan het literaire leven. Ik nodig u uit een gedicht van mij te plaatsen in uw tijdschrift, dat ik zojuist op internet ontdekte.’
Bij deze dan:
Bijna dood
Vaardige handen die mijn wonden dichten
En de dodelijke pijn verlichten
Geen donkere tunnel
Met aan het einde oogverblindend licht
Maar een vertrouwd gezicht
Door wolkenflarden klinkt mijn naam
Bij het omfloerste zonlicht
door het toegedekte raam
de god die mij het leven liet
was mij nabij vandaag
en hoefde mijn gezelschap niet
of ik in hem geloof of niet
hij had geloof in mij
en liet mij vrij
|
|
