Verschenen: 05-07-2001
MARIAN VAN HONK EN HENK KLIJMIJ, MEDE-EIGENAARS UITVAARTVERZORGING ST. JAN/VERACHTERT IN DEN BOSCH
 De afwisseling is prettig
Iedere week stellen we dezelfde 7 vragen aan iemand uit de uitvaartbranche. Ditmaal aan twee mensen, Marian van Honk en Henk Klijmij, partners in het leven en partners in het werk. Zij zijn beiden werkzaam bij en mede-eigenaar van een uitvaartonderneming in Den Bosch. Zij verzorgt graag de overledenen, hij houdt vooral van de afwisseling in het werk.
Naam: Marian van Honk en Henk Klijmij
Leeftijd: 35 en 30
Functie: Mede-eigenaars Uitvaartverzorging St. Jan/Verachtert in Den Bosch
1. Hoe bent u in de uitvaartwereld terecht gekomen?
Marian: Door Henk, mijn vader is dertien jaar geleden overleden, de uitvaart werd verzorgd door Henk zijn ouders.
Henk: Heel veel mensen denken dat ik door mijn ouders in dit werk ben terechtgekomen. Vanaf mijn kindertijd heb ik gewoond in de woning van een uitvaartcentrum. In deze periode moest ik totaal niets hebben van de dood en liep blokken om, om maar geen overledene te hoeven zien. Toen ik in 1990 verkering kreeg met Marian heeft zij mij ervan overtuigd dat overledenen niet zo eng zijn. Een dag later ging de eerste sollicitatiebrief eruit.
2. Wat zijn de mooie kanten van uw beroep?
Marian: Iets voor de nabestaanden en de overledene (eventueel toonbaar maken na een ongeval) te kunnen betekenen, het afwisselende van ons werk en omdat het geen baan van negen tot vijf is.
Henk: Het afwisselende, zoals het regelen en begeleiden van een uitvaart, het overbrengen van overledenen, de mortuariumwerkzaamheden, de administratie.
3. Als uw zoon of dochter laat weten de uitvaartwereld in te willen, wat zegt u dan?
Marian: Wij hebben geen kinderen.
Henk: Wij hebben geen kinderen, maar als, dan zou ik ze vrij laten in hun eigen keuzes. Ik vind uitspraken als 'ik doe het voor mijn kinderen' grote onzin. Wij zien om ons heen dat kinderen bijvoorbeeld op het laatste moment afhaken om in het familiebedrijf te komen werken, wat zeer grote teleurstellingen oplevert voor de ouders. Dit zouden wij onszelf willen besparen door kinderen niet te duwen in de uitvaartrichting.
4. Wat zou u zijn geworden als u niet in dit vak terecht was gekomen?
Marian: Schoonheidsspecialiste. Goed verzorgen en mooi maken van mensen is toch het mooiste wat er is. En zo zie ik ook het verzorgen van overledene.
Henk: Ik heb ooit eens gesolliciteerd in de zwakzinnigenzorg toen ik 19 was, nu ik wat ouder ben zou ik wel Technisch Rechercheur bij de politie willen worden.
5. Wat is uw mooiste ervaring als uitvaartverzorger?
Marian: Er gebeuren zoveel mooie dingen rond een uitvaart. Ik vind zelf veel rituelen mooi, als het maar bij de overledene past.
Henk: Elke dag is een andere dag in de uitvaartbranche en dat is één lange mooie ervaring. Om nou aan te geven wat de mooiste ervaring… ik denk elke keer als een familie spontaan haar dankbaarheid laat blijken.
6. Wat hoopt u nooit meer mee te maken?
Marian: Ik heb meegemaakt dat het graf te klein was. De begraafplaatsmedewerker wilde het graf pas groter maken als de familie weg was, maar deze familie wilde blijven wachten en wij hebben met zijn allen toegekeken tot het graf goed was en zijn daarna doorgegaan met de rituelen zoals de familie dat wilde.
Henk: Dat er onverwacht dingen bij een uitvaart gebeuren waar je zelf niets aan kunt doen, zoals een rouwauto met de kist erin die niet start of een graf dat te klein gegraven is.
7. De dood betekent voor mij…
Marian: De dood staat ver van mij af. Ik werk met overledenen om de nabestaanden een goed afscheid te kunnen geven.
Henk: De dood is iets mysterieus waar ik pas achterkom als ik zelf zal overlijden, wat ik nog lang hoop uit te stellen. Dan zal ik, nadat ik geluisterd heb vanuit mijn kist naar 'Het leven is goed in het Brabantse Land', uitrusten in mijn eigen Brabantse geboortegrond.
www.uitvaartverzorger.nl
|
|
