Verschenen: 21-06-2001
NELLIAN DIJKEMA, UITVAARTONDERNEMER IN THESINGE (GR.)
 Zoveel mooie ervaringen
Iedere week stellen we 7 vragen aan iemand uit de uitvaartbranche. Ditmaal aan Nellian Dijkema, uitvaartondernemer in Thesinge, Groningen.
Naam: Nellian Dijkema
Leeftijd: 49
Beroep: Uitvaartondernemer
1. Hoe bent u in de branche terecht gekomen?
Na twintig jaar in het onderwijs werd het tijd voor iets anders. De dood was (en is) voor mij een steeds aanwezig onderdeel van mijn leven, door wat ik meemaakte, door vragen en gedachten die ik erover had. Wat ik meemaakte aan uitvaarten stond ver af van hoe ik voelde dat het zou moeten zijn, namelijk zoveel mogelijk in eigen hand houden. Vervolgens maakte ik een indrukwekkende uitvaart mee, waarbij de familie de wensen soms had moeten bevechten op de uitvaartondernemer en instanties. Daardoor besefte ik hoe belangrijk het is dat mensen die werkzaam zijn in beroepen rond de dood meewerken in plaats van tegenwerken. Zo kwam ik op de gedachte dat het beroep van uitvaartverzorger, wanneer het anders ingevuld zou worden dan gebruikelijk, wel eens heel mooi en boeiend zou kunnen zijn. Ook de vormgeving rond de dood vond ik lelijk: grafmonumenten, kisten, urnen, inrichting van aula's en crematoria. In die tijd kwamen diverse kunstenaars in de publiciteit die zich met het onderwerp bezighielden. Ik heb me toen samen met mijn toekomstige compagnon een jaar lang verdiept in het onderwerp, gesprekken gevoerd met de branche, stage gelopen, de Stivu-cursus voor uitvaartondernemer gedaan, met als doel een eigen onderneming te starten waarin we mensen konden ondersteunen bij het regelen van een uitvaart op de beste manier die we konden bedenken.
2. Wat zijn de mooie kanten van uw beroep?
Het contact en het werken met mensen die één van de meest wezenlijke fases in hun leven doormaken vind ik heel bijzonder. Ik zie veel liefde en kracht, ik voel verbinding met mensen en dat maakt me gelukkig. Het weten dat de dood alleen maar een overgang is wordt steeds bevestigd. Ook de contacten met mensen uit de branche vind ik een leuke kant van mijn beroep: begraafplaatsbeheerders, crematoriapersoneel, grafdelvers, kosters et cetera. Het overleg met hen over voor hen soms ongewone vragen en ervoor zorgen dat de uitvaart gaat zoals de familie dat wil, is boeiend. Ik leer door dit beroep leven in het hier en nu. Dat is moeilijk, maar het lukt steeds beter en dat doet me goed.
3. Als uw zoon of dochter laat weten de uitvaartwereld in te willen, wat zegt u dan?
Welkom! (Ze zouden er erg goed in zijn!) Het verandert je leven op verschillende fronten.
4. Wat zou u zijn geworden als u niet in dit vak terecht was gekomen?
Moeilijke vraag. Ik heb al een beroepsleven achter de rug als docent tekenen en textiele werkvormen en als leerlingbegeleider. Verder heb ik met een aantal vrouwen een winkel gerund waarin (zelfgemaakte) kinderkleding, speelgoed en kinderboeken verkocht werden. Ik wilde ooit modeontwerpster worden.
5. Wat is uw mooiste ervaring als uitvaartondernemer?
Vele. Ik noem er een paar:
Een kind, dat naast zijn dode vader een verhaal aan hem voorleest;
Bij het bekleden van de kist voor haar vader gaat de dochter even proef liggen;
Familie en vrienden begraven hun geliefde, stampen de grond aan en als afsluitend gebaar plant de echtgenoot een polletje grassen uit eigen tuin op het graf ter hoogte van haar hoofd.
De familie die erbij is als de kist met het lichaam van hun moeder ingevoerd wordt voor de crematie. Op de kist ligt een bloemstuk met herfstbloemen uit eigen tuin, waaruit bij het vlamvatten van de bloemschermen een heerlijke geur de ovenruimte inkomt;
Het gezin, kinderen en kleinkinderen die gezeten om de kist van hun moeder thuis alle kinderliedjes zingen die ze ooit van haar leerden;
De gesprekken die ik met stervenden heb die graag meedenken over hun uitvaart.
6. Wat hoopt u nooit meer mee te maken?
Dat er, ondanks dat familie en ik van tevoren een bezoek aan de begraafplaats hadden gebracht en de familie in aanwezigheid van de beheerder een plek voor het graf had uitgezocht, er toch op de plek ernaast gegraven werd. Gelukkig ging ik de dag voor de uitvaart even kijken en kon het nog veranderd worden.
7. De dood betekent voor mij …
Een overgang, verdergaan.
www.nellian.nl
|
|
