Verschenen: 18-07-2002
A.U.B. NEEM GEEN VOORBEELD AAN FORTUYN
Een graf ruimen, dat wil zeggen een graf openen en de (resten van de) overledene eruit halen om elders te begraven of de resten verder te laten verteren in een knekelput, is over het algemeen geen prettig werkje. Het is niet het meest geliefde karwei van begraafplaatsmedewerkers.
Elders op deze site kan gelezen worden hoe bij de opening van een graf dat nog geen twee maanden oud was een ‘penetrante geur' ontsnapte.
Sommigen vrezen dan ook dat de opgraving van Pim Fortuyn een verkeerd beeld zal scheppen. Willem van der Putten is directeur van Grafzorg Nederland (het bedrijf koopt en beheert graven voor instellingen, notariaat en particulieren) en in die hoedanigheid spreekt hij zowel nabestaanden als begraafplaatsbestuurders en -beheerders. Van der Putten: "Het werk is niet altijd even plezierig. Gewone kisten kunnen na een paar maanden al behoorlijk slecht zijn. Medewerkers van de begraafplaats moeten vaak in het graf staan en op de kist omdat ze er anders niet bij kunnen, wat ogenschijnlijk voor derden niet piëteitsvol is. Bovendien kan het dan ook nog eens behoorlijk penetrant stinken." Daarom hebben begraafplaatsen over het algemeen liever niet dat daar familie bij is. Van der Putten zegt dat hij van sommige beheerders heeft gehoord dat zij ‘ongelukkig zijn' met de aanwezigheid van pers bij de opgraving van Fortuyn. "Sommige beheerders vrezen dat bij opgravingen elders er ook druk zal worden uitgeoefend door derden, zoals familie, om bij opgravingen aanwezig te zijn.
"Wie de opgraving van Fortuyn ziet," vervolgt Van der Putten, krijgt een beeld dat niet overeen komt met hoe het meestal is. Zoals de situatie bij Fortuyn is, is-ie meestal niet. Fortuyn ligt in een kelder, zo heb ik begrepen uit de media. Het lichaam is gebalsemd en de kist is geprepareerd op opgraving en transport, met een zinken binnenkist. Dat maakt de situatie met andere gevallen onvergelijkbaar."
Bovendien kan de indruk worden gewekt, meent Van der Putten, dat een op- en herbegraving de gewoonste zaak van de wereld is, terwijl begraafplaatsen toch liever hebben dat er terughoudend mee wordt omgegaan en het alleen gebeurt in gevallen dat er een zeer dringende
reden voor is. "Men krijgt vaak geen toestemming voor een opgraving en herbegraving en het publiek zal zich dan snel afvragen: Waarom meneer Fortuyn wel en mijn vader/moeder niet?" Het antwoord op die vraag is dan eenvoudig volgens Van der Putten: "Vanwege de relatief korte termijn tussen begraving en opgraving en vanwege de voorbereidingen aan kist en (kelder)graf." Bovendien was al meteen duidelijk dat Fortuyn ergens anders zijn definitieve graf zou krijgen, dus waren alle handeling daar ook op gericht.
Woordvoerders van begraafplaats Westerveld doen dan ook erg hun best dit steeds aan pers en publiek duidelijk te maken. Pim Fortuyn is een bijzonder geval. Normaal gaat het anders. A.u.b., neem in dit geval dus géén voorbeeld aan Fortuyn.
|
|
