Verschenen: 06-11-2012
DICHTERS VAN DIENST
 In het uitvaartmuseum Tot Zover is een expositie over de eenzame uitvaart. 'Omdat ieder mens de moeite waard is om over na te denken.'
In Amsterdam vinden jaarlijks ongeveer vijftien ‘eenzame uitvaarten’ plaats. Woensdag 20 november 2002 las F. Starik, naar een idee van Bart FM Droog, voor het eerst een gedicht voor bij een eenzame uitvaart. Het begin van een traditie: het brengen van een bijzonder saluut aan diegenen wier uitvaart “niemand anders en anders niemand” zou bezoeken. Dichters schrijven voor iedere eenzame dode een gedicht en lezen dat bij de uitvaart voor. Samen vormen zij de Poule des Doods.
Bianca Sistermans maakte foto’s van een eenzame uitvaart. Daarnaast portretteerde zij drie dichters uit de Poule des Doods: F. Starik, Maria Barnas en Menno Wigman. Hester van Hasselt interviewde hen. Die gesprekken gaan over de dood in hun leven en de dood in hun werk. En vooral ook over het schrijven voor een eenzame onbekende. Poëzie als luikje naar de dood.
De speciaal geschreven dichtregels van de dichters van dienst dragen bij aan een waardig afscheid voor mensen die hoe dan ook afgesloten raakten van de maatschappij.
Dichters van dienst is ook een eerbetoon aan diegenen die namens gemeentes eenzame uitvaarten begeleiden. Team Uitvaarten van de gemeente Amsterdam bepaalt ook wat er met de eigendommen van de overledene moet gebeuren. De medewerkers inventariseren daarvoor onder meer met foto’s wat er in de woning van de overledene is achtergebleven. Een selectie van die foto’s is onder de titel Sporen te zien in de Tuinzaal van café Roosenburgh.
Dichters van dienst eindigt met een fragment van Astrid Bussinks documentaire Poule des Doods (2012).
De tentoonstelling is te zien t/m 24 maart 2013.
|
|
