Verschenen: 08-05-2002 MENSONTEREND Veel mensen reageerden geschokt op de foto die de Volksrant, De Telegraaf en Algemeen Dagblad de dag na de moord op Fortuyn op de voorpagina afdrukten. Op de foto het lichaam van Fortuyn, uitgestrekt op straat, mond iets open, een bebloed verband om zijn hoofd. Lezers van de drie kranten belden boos op en zeiden soms hun abonnement op. Terecht of niet? Is het ‘een mensonterende foto’ en daarom niet geschikt voor de voorpagina, zoals Frits van Exter, hoofdredacteur van Trouw liet weten. Of heeft de hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Broertjes gelijk? Hij vertelde op radio 1 dat bij de uiteindelijke afweging voor hem de doorslag gaf dat deze foto de schokkende gebeurtenis het sterkst verbeeldt. Voor Broertjes moest de gebeurtenis zelf centraal staan en niet de reactie daarop, omdat het beeld daarvan ook in de geschiedenis zal voortleven. Ongetwijfeld zocht Fortuyn zelf veelvuldig de media-aandacht, maar zouden er geen grenzen moeten zijn, die voor iedereen gelden? Er zijn momenten waar de camera niet bij thuishoort: de ‘ultieme privé-momenten’ zeg maar, tijdens het hebben van seks en tijdens het sterven. Het is logisch dat de camera’s aanwezig waren bij de aanslag op Fortuyn en deze registreerden, maar achteraf, toen bleek dat het om een stervende Fortuyn ging, had men zo kies moeten zijn te besluiten de foto niet te plaatsen. Het is anders bij een opbaring. Afgelopen donderdag kon afscheid worden genomen van een opgebaarde Fortuyn in de kathedraal aan de Mathenesserlaan in Rotterdam. Een opbaring past bij Fortuyn, die van uiterlijk vertoon hield. Een opbaring bezorgt ons een waardig beeld van de overledene. In 1998 pleitte ik in het artikel ‘Privé: Het beroemde lijk’ in Doodgewoon voor de terugkeer van de publieke opbaring van beroemdheden en van het doodsportret in de kolommen van dag- weekbladen, zoals dat in de negentiende eeuw heel gewoon was. Fortuyn zou ook hierin het voortouw kunnen nemen. (Anja Krabben) Lees hier: Privé: Het beroemde lijk Terug naar archief...