Verschenen: 18-11-2010
KAT EN HOND MEE IN GRAF
In het Duitse Teltow kunnen eigenaren van huisdieren binnenkort worden begraven met hun trouwe viervoeter, dat meldt het AD. Kan dat hier ook?
Het Duitse Teltow krijgt de primeur in Duitsland, want op dit moment is het bij onze oosterburen nog verboden om dieren en mensen te begraven op dezelfde begraafplaats. De begraafplaats in Teltow verwacht over enige tijd een vergunning te krijgen waardoor het mogelijk wordt om dieren en mensen samen te begraven. Volgens de bedrijfsleider van een dierenbegraafplaats is de vraag groot. Vooral alleenstaanden zouden graag met hun huisdier worden begraven. Ondanks het verbod zouden er al veel mensen zijn die stiekem samen met hun huisdier worden begraven. De verwachting is dat huisdieren over twee jaar (nadat het huisdier zelf ook is overleden) kunnen worden bijgezet in het graf van hun baasje.
In Nederland is het niet toegestaan een huisdier gelijk met zijn/haar baasje te begraven, zo laat juridisch adviseur mr. Willem van der Putten weten op uitvaart.nl. Hij schrijft: 'In het Besluit op de lijkbezorging staat dat een overledene in een kist begraven moet worden en uit de context en historie van deze bepaling is duidelijk dat er 1 overledene in 1 kist mag. Er moet ook een bepaalde afstand tussen de kisten worden aangehouden, om de natuurlijke ontbinding niet te belemmeren. Meer stoffelijke overschotten dicht bij elkaar belemmeren die ontbinding.
Over huisdieren zeggen de Wet en het Besluit op de lijkbezorging niets, maar de strekking van de bepaling is voldoende duidelijk.'
Overigens staat er wettelijk niets in de weg om een dier op een 'mensenbegraafplaats' te begraven. Van der Putten: 'Niets verbiedt een begraafplaatshouder om begraving van een hond toe te staan. Ik denk echter dat weinig mensen er gebruik van zal maken. Ten eerste doet een mens niet wat hij/zij zegt. Maar ik zie belangrijke praktische drempels. Bedenk dat men niet samen sterft, zo simpel is het. Mijns inziens zijn weinig mensen genegen om een duur 'mensengraf' van gemiddeld EUR 3.500,- voor 20 jaar te nemen voor een hond, alleen omdat de mogelijkheid bestaat dat ze er later zelf bij begraven worden. Wanneer men tijdens zijn leven meer honden, katten of parkieten heeft, wordt het een kostbare zaak bovendien. Je zit vast aan een duur eigen graf, anders kan je er niet bij.
Voorts is het de vraag wat de echtgenoot van het baasje of de bazin er van vindt. Baasje wil wel met hond Boris in het graf, maar niet zijn eega Marie?
Andersom zijn er naar mijn inschatting bitter weinig mensen die de neiging hebben om het keffertje van oma, 8 jaar nadat oma zelf overleed, in het graf van oma bij te begraven. En als oma zelf zei dat ze dat wel wilde, dan doen de meeste kinderen dat toch niet, omdat ze dat niet serieus nemen, ze de hoon van de buren niet willen horen etc. etc.
Komt bij dat de houder van een begraafplaats het begraven van huisdieren kan toestaan, maar er niet toe verplicht is. Iemand met een eigen graf kan niet eisen dat zijn huisdier wordt bijgezet. Overigens mogen nooit andere dieren dan huisdieren worden bijgezet. Dode dieren vallen in principe onder de Destructiewet.'
Dan kun je beter je huisdier laten cremeren en de as met je mee laten begraven als je zelf overleden bent. Maar ook dan moet de begraafplaatshouder dat wel willen. Van der Putten: 'Wettelijk is het niet verboden, maar de meeste houders van begraafplaatsen staan dit niet toe. U moet dus een begraafplaats vinden die het geen probleem vindt.'
|
|
