6 november 2006
Vraag nummer: 4557 (oude nummer: 8462)
Hallo,
Bij ons speelt het volgende:
Kort na WOII is een overledene begravene, waarvan met enige regelmaat het verhaal opduikt dat hij zou zijn overleden aan miltvuur. Dit is gebaseerd op overlevering, er is niets van op papier terug te vinden.
Onlangs werd dit weer door een personeelslid van de begraafplaats aan de orde gesteld en heeft de beheerder hierover om onderzoek/advies gevraagd aan de Arbodienst. Deze kon geen uitsluitsel geven of het nu nog gevaar kan opleveren als het graf of de graven eromheen geopend worden. De beheerder heeft besloten dat het personeel niet aan enig risico mag worden blootgesteld en dat het graf en de 5 graven eromheen niet meer geopend mogen worden. Daar zal een besluit van Burgemeester en Wethouders van moeten komen ?
De vraag daarbij is in hoeverre je hiermee de rechten van de
huurders/rechthebbende van deze eigen graven aantast. En moet je compenserende maatregelen treffen in de zin van een schadevergoeding of het ter beschikking stellen van een nieuw eigen graf aan de gedupeerden.
Van opgraving en herbegraving kan daarbij dan geen sprake zijn.
Voor de goed orde verwijs ik nog even naar:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Miltvuur
Hierin wordt vermeld dat er sprake was van een uitbraak van miltvuur na graafwerkzaamheden op een plek waar besmette dieren waren begraven.
Met vriendelijke groeten,
Antwoord:
Geachte heer,
Volgens mij is de door u beschreven situatie geen geldige reden om het betreffende graf en buurgraven gesloten te verklaren.
Bestuursrechtelijk is het mijns inziens in geen enkele situatie mogelijk om graven gesloten te verklaren. De wet voorziet niet in deze mogelijkheid en ook de beheersverordening van uw begraafplaats (waarschijnlijk, heb het niet na kunnen kijken) niet (sommige gemeenten kennen het sluiten van graven wel, maar alleen op verzoek rechthebbende; sluiting is overigens in strijd met de Wet op de lijkbezorging, maar dat terzijde). Belanghebbenden kunnen mijns inziens terecht bezwaar aantekenen tegen een dergelijk besluit.
Natuurlijk is het een goede zaak en belangrijk om, als er onrust is onder het personeel over de mogelijke aanwezigheid van een graf met miltvuur, actie te ondernemen. De gemeente mag haar personeel nooit bloot stellen aan gevaren. Maar mij lijkt het van belang om dan eerst informatie in te winnen over de aard van het gevaar.
Dit soort informatie kunt u mijns inziens niet krijgen van een Arbo-dienst, het is te specifiek. Ik zou u adviseren om contact op te nemen met de Inspectie voor de Gezondheidszorg van het Staatstoezicht op de Volksgezondheid van het ministerie van Volksgezondheid. Telefoon 088 - 1205000 (lokaal tarief),
Fax: 088 - 1205001, E-mail: loket@igz.nl, Postbus 2680, 3500 GR Utrecht.
Enkele jaren geleden was er landelijk onrust over BSE. De Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen heeft toen ook overlegd met de Geneeskundige Inspectie over de gevaren van die ziekte , dat bleek reuze mee te vallen, gelukkig. De meeste bacterieën overleven een begraving niet en zijn soms na enkele dagen, weken of maanden onschadelijk.
Ook gedacht zou kunnen worden aan het RIVM.
Miltvuur wordt de laatste jaren ook genoemd in verband met terroristische aanslagen. Misschien dat het onderdeel van de overheid dat zich hier mee bezig houdt, ook kennis heeft van een aantal eigenschappen van miltvuur. Ik heb daar geen adres of naam van, maar ik denk dat het ministerie van Binnenlandse Zaken een goede ingang zou kunnen vormen.
Ik heb ook nog eens even op internet gekeken en vond het volgende Persbericht van 16 oktober 2001:
"Vanaf dinsdag 16 oktober 2001 (16.30 uur) heeft het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een publieksinformatielijn 0800-3008051 opengesteld voor vragen burgers over miltvuur." Meer informatie over miltvuur is ook te vinden op de internetsite van het ministerie, http://www.minvws.nl.
Ik ben zelf niet zo bang voor de gevaren van het begraven zijn met miltvuur. Als het inderdaad zo is dat iemand begraven is die miltvuur had en miltvuur gevaarlijk blijft, dan had men waarschijnlijk in de jaren '40 die persoon ook wel niet in een gewoon graf begraven. Men was indertijd ook niet gek. Er was toen bovendien een Wet infectieziekten: men had het stoffelijk overschot kunnen cremeren of helemaal apart kunnen begraven, als gevaar voorzienbaar was.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
Aanvulling januari 2007:
Nog een tip. Er staat weliswaar niets in over miltvuur, maar over infecties en gevaren voor medewerkers staat ook veel in de gloednieuwe uitgave "Veilig en gezond werken op begraafplaatsen. Arbo-richtlijnen in de praktijk". Dat boekje verscheen deze maand. Is een uitgave van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB) en IPC Groene Ruimte uit Arnhem. Is te bestellen voor 15,- per exemplaar door betaling op giro 80 78 772 ten name van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen te Nijmegen onder vermelding Arbo.
Spelregels
